De kerstboom versieren is voor de één een feest en voor de ander een verschrikking. Er moet hierbij ook zeker de kanttekening worden geplaatst dat versieren ook enige kunde vereist. Wanneer je niet goed bent in de kamer inclusief boom versieren (waaronder ikzelf), dan haal je er ook minder lol uit. Het is beter dat iemand in de directe omgeving (als je dat geluk hebt) je er even een handje bij helpt. In Het kerstlampje dat niet brandde is er geen sprake van dit hele probleem. De versiering hangt zichzelf namelijk in de boom, hoe fijn is dat!

In het boek is het namelijk Kerstmis en de dennenboom moet er op en top uitzien voor de komst van de kerstman. De kerstversieringen liggen er helemaal klaar voor.  De engel, de notenkraker, het vogeltje, het kerstbeertje, het hobbelpaard, het gemberkoekje en mevrouw Piek zijn allemaal gereed. De boom, meneer Dennenboom welgenoemd, is ook aan de versiering toe. Alle ornamenten zijn echter niets zonder de aanwezigheid van de grote aandachtstrekkers in de boom: de lampjes. Al snel verschijnen ze ten tonele en klimmen ze hand in hand de boom in. Wanneer ze hun plekje hebben gevonden, tellen ze af om te gaam schijnen. '3...2...1...Ja!'

Waar iedereen hoopte te stralen in de duisternis, is er een lampje dat niet straalt. Hoe komt dat dan? Vorig jaar deed hij het nog! Dat laten de andere lampjes en de ornamenten natuurlijk niet gebeuren. Samen bedenken ze een plan om het eenzame lampje weer te laten schijnen. Misschien weet het vogeltje wel wat er aan de hand is?

Het kerstlampje dat niet brandde is een kerstprentenboek met de nodige Amerikaanse invloeden, terwijl het wel van Nederlandse makelij is. Zo zien we onder andere de klassieke kerstman ten tonele verschijnen. Het is geen boek op rijm, maar een kort verhaal met prachtige illustraties. Het boek bevat warme kleuren die jonge kinderen in de stemming zal weten te brengen voor het kerstfeest. Kerst vier je namelijk samen, net als alle hoofdrolspelers in dit prentenboek.