Het is alweer een tijdje geleden, maar het is weleens gebeurd dat het algoritme van mijn Instagram leidde naar filmpjes van egels die werden opgevangen. Het leverde de meest schattige taferelen op. Egels hebben, ondanks hun stekelige rug, een hoge schattigheidsfactor. Toch gaat het niet zo goed met de egel. Dat komt hoofdzakelijk niet door andere roofdieren, maar door de mens. Wij zijn de boosdoener. Wie dit boek van Kirsten Dorrestijn en Merel Corduwener leest, kan wellicht een bijdrage leveren aan het redden van de spitsvormige slakkenslurper.

In Het Grote Egelboek maken we hoofdzakelijk kennis met de West-Europese egel. Ook wel Erinaceus europaeus genoemd. Het boek begint met een tekening waarin alle lichaamsdelen van de egel kort worden benoemd, waarna onder andere egelfan Jake (8) uit Arnhem even aan het woord komt. Verder is het boek opgebouwd uit negen hoofdstukken, waarbij er vooral veel feiten naar je hoofd worden geslingerd. De conclusie van het boek is eigenlijk best schrijnend, maar tegelijkertijd biedt het boek veel handvatten om het verschil te maken.

Zoals eerder gezegd is het namelijk de mens die de grote vijand is. Het verdwijnen van de natuur, het rondstrooien van gif in tuinen en het verkeer vormen namelijk die drie voornaamste redenen dat het niet goed gaat met de egel. In de afgelopen tien jaar nam het aantal egels in Nederland met de helft af en in de afgelopen 50 jaar zelfs met 80%. Dat terwijl de egel een echte vriend van de mens kan zijn, want onder andere mensen met moestuinen moeten deze insecteneter eigenlijk met wijde armen ontvangen in plaats van ze verjagen met pesticide.

Het informatieboek is overzichtelijk ingedeeld met mooie alinea's van zo'n tien á twintig zinnen. Verder worden deze ondersteund door rake illustraties die een mooie bijdrage leveren aan de informatie. Het begin van het boek kent hoofdzakelijk veel informatie die niet al te hoopvol is, maar wanneer de hoofdstukken Naar de egelopvang en Wat kan jij doen? zijn aangebroken, weet je dat het geen al te grote moeite is om zelf een bijdrage te leveren aan het voortbestaan van deze waggelaars. 

Zet Het Grote Egelboek dus in je schoolbibliotheek of ga in ieder geval thuis of met je groep het gesprek aan over dit diertje. Ze kunnen de hulp van de nieuwe generatie maar al te goed gebruiken!