Wie googelt op Grimwoud, komt wellicht niet meteen deze horrortitel van Jennifer Killick tegen. Uitgeverij Moon heeft namelijk de gelijknamige boeken van Nadia Shireen uitgebracht, waarin de vosjes Ted en Nikkie centraal staan. Het is een serie die bol staat van de illustraties en de overzichtelijke bladspiegels. Ondanks de mogelijke naamsverwarring durfde uitgeverij Fontein het aan om ook een Grimwoud te publiceren. Eentje van een hele andere toonaarde, want deze Grimwoud is totaal niet gezellig en staat bovendien niet vol met afbeeldingen.

In Grimwoud volgen we de tieners Angelo, Hayley, Gus en Naira die zich op een zaterdag op school moeten melden. De pubers zijn stout geweest en daarom is een middagje nablijven het logische gevolg. Ze worden verwelkomd door de immer vrolijke Meneer Canton, die de kinderen bij hun klusjes zal begeleiden. Al snel gaat het echter mis... goed mis.

Een ijselijke gil schalt over de velden waar het Grimwoud College aan gelegen ligt. Meneer Canton vertelt de kinderen dat hij alleen op onderzoek uit zal gaan, maar dat laten de tieners zich niet zeggen. Samen sprinten ze naar de plek waar het geluid oorspronkelijk vandaan kwam. Wat ze daar aantreffen, doet op z'n zachtst gezegd de wenkbrauwen fronsen. Als dan ook nog Meneer Canton op gruwelijke wijze verdwijnt, weten de tieners dat er iets mis is. Goed mis.

Grimwoud werd aangekondigd als een comedy-horror. Ik wist niet wat ik daarvan moest denken, maar na het lezen van het boek begrijp ik de insteek. Het boek is bij vlagen eng en spannend, maar de spanning wordt doorgaans gebroken door de opmerkingen die de tieners tegen elkaar maken. Het continu belachelijk maken van elkaar is precies de humor die veel pubers vandaag de dag kunnen waarderen. Het zorgt voor een welkome afwisseling en soms ook een stukje relativeren van situaties. Dat laatste is iets dat na een voorleessessie nog wel eens een ingang voor een gesprek kan vormen.

Al met al is Grimwoud een succesvol begin van wat een vierdelige serie moet worden. De vertaling van Thomas Olde Heuvelt is spot on en zorgt voor een vlot lezende titel. De kaft zal zichzelf weten te verkopen in een schoolbibliotheek en dat is een grote meerwaarde. Een mooie aanvulling voor elke griezelige leesplank!