Verplichte maatschappelijke stage is niet iets dat veel scholieren hoog op hun verlanglijstje hebben staan. Ook onder volwassenen zijn de meningen verdeeld, hoewel het gros toch vindt dat het goed is voor de ontwikkeling van de kinderen om eens met beide benen in de maatschappij te staan. Vaak wordt maatschappelijke stage ingevuld door bij te springen in een bedrijf of door het doen van vrijwilligerswerk. Hoofdpersoon Mick moet zijn stage al op de basisschool doen en mag zich melden bij het lokale verzorgingstehuis. Een saaie stage wordt het allerminst...

Mick heeft net een avontuur achter zijn kiezen waarin zijn beste vriend Jimmy werd opgeslokt door een zombie. Tenminste, zijn vriend Jimmy is niet meer de oude doordat een zombie zijn lichaam heeft overgenomen. In de veronderstelling dat het eerste verhaal in deze serie wel korte metten met alle zombies uit de buurt zou hebben gemaakt, leeft Mick zijn rustige leventje. Dit wordt echter overhoop gegooid wanneer blijkt dat op zijn stageadres de bejaarden dood, al dan niet dood blijken te zijn.

En wanneer mensen sterven en weer tot leven komen, dan weet Mick hoe laat het is. Hier zijn zombies in het spel. Samen met Brynja, Juliëtte en de nieuwe Sahel gaat Mick op onderzoek uit. De eigenaar van het verzorgingstehuis, Sjon, gedraagt zich vreemd en al snel vangen de kinderen opmerkelijke gesprekken op tussen hem en de arts. Wat voor plan is hier in werking getreden?

Zombies Undercover is een pakkend vervolg op het verrassende debuut Zombies op School. Wederom hebben we hier te maken met een verhaal dat vooral heel avontuurlijk is. Zoals ik in de bespreking van het vorige deel al meldde, is het een verhaal dat veel wegheeft van Bureau Speurneus en in mindere zin Costa Banana. Deze verhalen kennen meer humor, dit verhaal wat meer spanning. Tevens is dit deel net wat literairder dan het eerste deel, met passages die ogenschijnlijk makkelijke decors kunstig omschrijven. Wie de laatste bladzijde bereikt, weet dat de inkt in de pen van Marieke Boeijen nog niet op is.