Toen ik niets te doen had op een koude winterdag in januari, zapte ik langs een live-uitzending van NOS. Het was de inauguratie van Joe Biden, de 46e president van de USA. Ik besloot te blijven kijken, want ik had nog nooit een inauguratie gezien en ik was benieuwd hoe "good old Joe" er bij zou zitten. Het was sowieso een beetje een lastige beëdiging, want er was corona en Trump had zijn aanhangers van alles opgedragen. Ik wilde net verder zappen vanwege de saaie speeches, totdat ik een jonge vrouw zag opstaan. Haar dreads hoog opgestoken en ik zag dat ze standvastig en toch nerveus was. Ze stond daar kwetsbaar, maar daardoor juist heel sterk. Ze inspireerde me vanaf het eerste moment dat ze opstond. Daarna had ze een prachtig gedicht over hoop, samenkomen en toekomstdromen. Ik was diep onder de indruk en daarom moest ik haar kinderboek "Zo klinkt verandering" ook hebben. 

Zo klinkt verandering is geschreven door Amanda Gorman en heeft de prachtige illustraties van Loren Long. Het boek is vertaald door Gershwin Bonevacia. Het gaat over een jonge Amanda die op haar gitaar speelt. Zij wil de wereld verbeteren, maar weet niet waar te beginnen en gaat dus op pad. Ze hoort wijze leiders om zich heen, en op pad komt ze allerlei mensen tegen. Mensen die hulp nodig hebben, maar ook mensen die niet naar haar willen luisteren. 

Mensen die geen vertrouwen en liefde meer hebben. Uiteindelijk vindt ze de juiste geluiden en door liefde en muziek verandert ze de wereld. Door de mensen die niets hebben iets te geven en door tegenstanders te laten zien dat je de wereld kan veranderen als je kleine dingen doet voor anderen. Het doel is te laten zien dat een ieder die woont in de wereld een plek hierin verdient. Een prachtige boodschap geschreven in een prachtig kinderboek. 

Dit is natuurlijk een geweldig boek voor de onderbouw door de weinige tekst op rijm, de inspirerende platen en de mooie liefdevolle boodschap. Maar omdat het een diepere laag heeft, een bodem van liefdevol protest en een positief wereldbeeld, zou je dit ook goed kunnen gebruiken in de bovenbouw. Want wat is het beeld dat de bovenbouwleerlingen hebben van de wereld? Is die wel zo hoopvol en liefdevol als Amanda Gorman voorschrijft? Kunnen we dit veranderen en willen we dit veranderen? Dit zijn prachtige voorbeelden voor een groepsgesprek. 

Omdat we zo onder de indruk waren van Gorman tijdens de inauguratie van Biden, hebben we het boek aangeschaft en hebben we er absoluut geen spijt van. De thematiek is heel down to earth, maar toch ook wel filosofisch. Het mooie aan dit boek is dat het oproept tot discussie en debat. Want met de huidige staat van de wereld is het knap zó hoopvol te zijn. Iets wat met tot de dag van vandaag geraakt heeft. Iets waardoor je kan stellen dat Gorman niets anders kan zijn, dan een geweldig mens!