Ooit las ik dat het gek is dat volwassenen geen kinderboeken lezen. Er was een plaatje met daarop allerlei dingen die in de literatuur en lectuur voor ouderen voorkwamen: dood, gruwel, scheidingen, bedreigingen, afpersingen en soms ook een slechte afloop. Daaronder stond waar kinderboeken aan voldeden: leuke, grappige vreugdevolle figuren in een magische wereld. Ofwel je wordt vrolijker van een kinderboek dan van een literaire trekpleister. Maarja, als we nu ook een Griekse tragedie in kinderboekformaat maken, werkt dat wel? Het antwoord leest u hieronder!

Theseus en de Minotaurus is het tweede deel in een tweeluik (zoals Tom Rijpert dat ooit in een podcast-aflevering leerde). Theseus begint in het tweede deel (en als je het eerste deel niet hebt gelezen kun je dat doen door hier te klikken) als jongvolwassene. Hij weet niet precies wie zijn menselijke vader is. Al weet hij wel dat zijn goddelijke vader Poseidon is. Daarom is hij een halfgod. Ook weet hij dat wanneer hij sterk genoeg is om een steen te verplaatsen, hij zijn vader leert kennen. 

Ondertussen is er op Kreta het één en ander gaande. De koning daar, koning Minos, onteerd Poseidon en Poseidon probeert wraak te nemen door de vrouw van Minos verliefd te laten worden op een stier. Samen krijgen ze een monsterlijk kind, dat half stier en half mens is. Ook woedt er een oorlog tussen Athene en Kreta. Hier komt Theseus ook mee in aanraking, want hij komt er in het boek achter wie zijn echte vader is. En dus moet Theseus een kant kiezen. Maarja, welke kant hij kiest, lees je in Theseus en de Minotaurus. 

Ingrid Vandekerckhove is er in geslaagd om een vrij complex verhaal makkelijk te vertalen zodat het voor kinderen ook begrijpelijk is. Wat ook leuk om te vermelden is, is dat er een leuk kaartspel verkrijgbaar is dat kinderen laat kennismaken met de Griekse goden. In dit kaartspel zitten een aantal suggesties, zoals een kwartetspel of een heus Minotaurusspel. Dit is een leuke toevoeging voor als het boek aanslaat!

Door de toevoeging van verschillende personages die ze erbij bedenkt, houdt de schrijfster de tragedie (die het verhaal van Theseus toch echt wel is) levendig en boeiend. Ook door te switchen tussen de godenwereld en onze wereld, blijft het boeiend. Want er speelt veel ten tijden van Theseus' leven. Goden die ruziemaken is natuurlijk altijd spraakmakend, neem daarbij de liefde die voorbij komt, arrogantie en heldenverering die in de Griekse tijd geen uitzondering is. Alles bij elkaar maakt het een echte pageturner. Vandekerckhove is er echt in geslaagd om van een "trage"die een snelle eigentijdse versie te maken.