Als leraar vertel ik vaak het verhaal van Christoffel Columbus. Hij ontdekte in 1492 Amerika (wordt dan gezegd). Ik moet dan altijd lachen, omdat dat natuurlijk een hele Europese of zelfs Zuid-Europese manier is om daar naar te kijken. Als je al wil spreken over ontdekken, dan is natuurlijk Leif Eriksson de eerste die het ontdekte voor ons Europeanen. Toch waren de inheemse volkeren (de Azteken, Mexica, Sioux-stam of de Maya's) natuurlijk als eerste. Echter, even terug op mijn gehele uiteenzetting, ik ben altijd heel nieuwsgierig wat je aantreft als je echt de eerste bent. Hoe had je dan gereageerd op de diversiteit aan dieren en planten. Iets wat Raoul Deleo verwoord in het meesterwerk Terra Ultima. 

Het begint met een samenvatting van drs. Noah J. Stern. Hij is geïnteresseerd geraakt in het werk van Deleo en naar zijn nieuwe continent. Juist omdat hij wil weten wat er te zien en te vinden is op Terra Ultima, vraagt hij ernaar op een congres waar Deleo spreekt. Het gevolg is dat hij een aantal archiefdozen opgestuurd krijgt, waarin hij alles mag documenteren. Noah komt van een koude kermis thuis, want hij vindt naast hele gedocumenteerde werken, ook heel veel onzindingen. Alles ligt verward en door elkaar en hij moet dagen doen om alle zinvolle documenten te bundelen en de rest weg te leggen. 

Toch wordt hij uitgenodigd bij Deleo thuis en mag hij vragen stellen. Echter wordt hij bij Deleo ook van het kastje naar de muur gestuurd, want hij krijgt welgezegd geen informatie van hem. Hij moet het dus doen met de informatie uit de archiefdozen. Na het geordend te hebben, probeert Stern de reis na te vertellen zoals Deleo die heeft beleefd. In zijn avonturen krijg je inzicht over Deleo's achterdochtige gedrag en de prachtige wezens die hij is tegengekomen. 

Dit resulteert in dit prachtige fictieve Terra Ultima. Een kunstwerk van een boek en niet voor niets bekroond met de Woutertje Pieterseprijs. Het boek en de tekst voelen aan als een kunstwerk en het boek is prachtig te gebruiken als je wil uitleggen hoe biologen, ontdekkingsreizigers en wetenschappers te werk gaan. Dus voor die inhouden kun je het zeker gebruiken. Het taalgebruik is niet simpel, maar wel te volgen. Het boek heeft zeker meerdere lagen en zelfs na twee keer het boek te lezen blijft het je verbazen. 

Terra Ultima is een kunstwerk op zich en dat is geweldig. In mijn klas merkte ik gelijk dat vele kinderen gebiologeerd aan het staren waren naar de mooie platen en de prachtig verzonnen dieren op die platen. Als leerkracht moet je wel aansturen om het boek ook daadwerkelijk te gaan lezen, maar ook voor een closereadingles zou je hier dagen mee kwijt kunnen zijn. Het is mysterieus en het houdt ook wel eens informatie weg. 

Raoul Deleo (of Raoul de Leeuw) en Noah J. Stern spelen met taal en kunst om de lezer steeds meer te laten verbazen, om steeds meer te weten te komen over de dieren en planten in dit boek. Hij belicht steeds een klein gedeelte en laat de rest over aan jouw eigen fantasie. Dat maakt dit boek fantastisch. Daarom geef ik het zeker een AANRADER!!! Het is werkelijk een uniek boek en een must-have voor iedere schoolbibliotheek. Laten we hopen dat Raoul Deleo nog een sluier oplicht over zijn 4e, 5e en 6e expeditie!