Je moet in je leven het geluk hebben om over een oom en/of tante te beschikken. Je hebt daar zelf verrekte weinig invloed op. Sterker nog, het wordt al bepaald wanneer jij nog helemaal niet in beeld bent. Als je dan ter wereld komt en die ooms en tantes zijn er vanaf het eerste moment bij, dan kunnen ze een bijzondere rol in jouw leven vertolken. Ze kunnen altijd klaar staan om al jouw problemen te bespreken, maar soms schitteren ze ook vooral in afwezigheid. Edward van de Vendel bespreekt in zijn nieuwste poëziebundel Oom Donny, Tante Rieta, Oudtante Toos en nog veel meer. Tenminste, voor 12 gedichten lang.

Wie de serie van poëziealbums inmiddels al kent, weet dat elke bundel echter 12,5 gedichten bevat. De eerste bundel, over het iconische duo Hannes en Hassan, bevatte aan het eind een half gedicht. Dit gedicht wordt in de nieuwe bundel afgerond en gepubliceerd als een heel gedicht. Zo zal dit de hele serie voortduren, alhoewel ik nu al benieuwd ben hoe die laatste bundel dan wordt afgerond!

Zoals gezegd staat deze bundel bol van verhalen over markante ooms en tantes. De bundel begint al prachtig met een gedicht over een kind dat geen ooms en tantes lijkt te hebben. Daar legt hij zich niet bij neer. Het is een mysterie wat moet worden opgelost. Net als op Netflix. Dus opa, oma, mama en papa: vooruit met de geit, waar zijn ze?

Nog mooier is het gedicht Mijn ooms, wat dus al werd geteased in de vorige bundel. Hierin lezen we over een kind dat dol is op zijn oom. Wanneer zijn oom opeens een partner lijkt te hebben gevonden, wordt de hoofdpersoon onrustig. Waarom een ander? Hoe dit gedicht zich ontvouwd, is subliem uitgedacht en verwerkt door Van de Vendel.

We hebben wederom te maken met een poëziebundel waarin vooral veel ruimte is voor een lach. Wie echter dieper over de teksten nadenkt, komt tot de veronderstelling dat het ook hele mooie, gevoelige onderwerpen aan het licht brengt. Een crematie is niet snel een plek waar je luchtig over kunt vertellen, maar het gedicht Tanta Ava doet dit wel, zonder daarmee de situatie echt op de hak te nemen. 

Al met al is Tantes zijn fantastisch (Ooms ook) weer een heerlijke poëziebundel die in elke schoolbibliotheek pal naast Hannes en Hassan weten meer dan jij kan worden gezet. De gedichten vormen een prachtig bruggetje naar wat serieuzere, meer diepgaande poëzie ten opzichte van de makkelijkere AABB- en ABAB-gedichten. Ik kijk in ieder geval reikhalzend uit naar de volgende bundel, genaamd Juf je bent geweldig maar...