De Farao's van Egypte zijn altijd een hot item in de klassen waar je bent. Wellicht nog wel meer dan de Grieken of de Romeinen. Begin je te vertellen over die barbaarse Romeinen en die hoogopgeleide Grieken, dan hangen ze wel aan je lippen, maar de farao's zijn vanaf het begin al mythisch. Die mannen met hun onmiskenbare make-up, prachtige mythische maskers en interessante kostuums. Zelfs nu baren ze nog opzien. Maar was het leven van een farao altijd wel zo leuk?

In Schaduw van Toet kijken we mee in het leven van Amany, de dochter van Achnaton. Op een dag besluit Achnaton de goden af te schaffen. Hij zegt dat er maar één god is en dat is Aton en die woont in een nieuwe stad Achetaton. Hij besluit met heel zijn hofhouding te verhuizen naar het noorden. Naar een nieuwe stad, die gebouwd moest worden in de naam van de nieuwe zonnegod Aton. Maar kun je wel zomaar de goden afschaffen? 

Het volk vindt van niet en de Farao heeft een groot imagoprobleem. Toch krijgt hij na zes(!) dochters met zijn andere vrouw een zoon. Hij noemt hem Toetanchaton (meer bekend als Toetanchamon) en hij moet de nieuwe farao worden. Toch heeft niet iedereen hetzelfde idee, want ze zoeken naar macht. Amany moet Toetanchaton opleiden en hem in eerste instantie minder bang maken voor alles, terwijl ze zelf fanatiek leert schrijven en lezen. Zo leidt ze Toetanchaton op, de vraag is, is Toetanchaton geschikt om op de troon te zitten, of zal zijn kwaadaardige opa de macht op een verschrikkelijke manier pakken?

De Schaduw van Toet gaat eigenlijk over het leven van Amany en als je haar volgt, volg je uiteindelijk de jonge Toetanchamon ook. Je merkt al gauw dat de gebruiken uit het oude Egypte enorm schokkend en niet meer van onze tijd zijn. Dingen die toen normaal waren, worden in dit boek niet geschuwd, maar wel op een fijne manier weergegeven, zodat het ook geschikt is voor kinderen vanaf groep 5/6. Het trouwen met je vader, het voeren van oorlog of bloeddorstige verhalen over de goeden, worden in het boek niet geschuwd. Zo was het nou eenmaal in de Egyptische tijd. Ik vergeet nog te vertellen dat ook de tekeningen en de vormgeving verzorgd door Djenné Fila letterlijk als figuurlijk een plaatje zijn!

In de klas kan je dit boek geweldig gebruiken tijdens een thema waarin de Egyptenaren of de eerste boeren (Tijd van de Jagers en boeren) worden besproken. Ook is het een geweldig boek om te gebruiken bij een closereading les. Soms wordt in het boek veel figuurlijk gesproken en de strofes die het boek heeft, zien er al dichterlijk uit. Daarom kan het ook goed gebruikt worden voor een closereadingles. 

Schaduw van Toet is dus een verhaal dat je in één zucht uitleest, terwijl je soms echt goed moet opletten hoe iets gezegd wordt en wat er verteld wordt. Er zijn zo ineens 5 zussen dood. In het boek stapelen zich politieke dingen op en wordt er mooi afgewisseld met godenverhalen die Amany vertelt aan Toet. Ook de tekeningen zijn fantastisch en geheel in de Egyptische stijl gemaakt. Het is echt voor iedere archeoloog in wording een geweldig boek.