Eerlijk is eerlijk: ik ben geen fan van BN'ers die in de pen klimmen. Ik kan mij altijd moeilijk aan de gedachte onttrekken dat een eventueel (commercieel) succes volledig samenhangt met de bekendheid van de persoon en niet met de kwaliteit van het boek. Maargoed, generaliseren is iets waarbij ik uit de buurt moet blijven. Daarom besloot ik aan de slag te gaan met het kinderboekendebuut van één van de presentatoren van het NOS Jeugdjournaal, genaamd Lucas van de Meerendonk. Zijn prentenboek Pas op voor de Billenbijter! bundelt zijn liefde voor schrijven en griezelen, maar heb ik ook echt gegriezeld?

Pas op voor de Billenbijter! is een prentenboek met twaalf korte verhaaltjes op rijm. In elk verhaaltje komt er een monster naar voren. Denk daarbij aan de billenbijter uit de titel, maar ook aan een kusjesbeest of een poepiemonster. Elk verhaal is volledig op rijm geschreven, waardoor het bij mij stiekem al punten scoort. Daarnaast weet Lucas de ingrediënten humor en griezelen prachtig te bundelen in pakkende teksten.

''Loop jij graag in je nakie rond? Pas dan maar op voor je blote kont! Daar zit de billenbijter nou nét op te wachten, hij heeft die van jou al in gedachten.''

Het boek is een prachtig exemplaar dat door de rake tekeningen van Stefan Yamá Cab echt tot leven komt. Elke pagina is een ontdekking op zich die de fantasie weet te prikkelen. Wat nu als er echt zo'n monster in jouw badkamer verstopt zou zitten? Zou je er bang voor zijn? Voor welk monster uit dit boek ben jij het bangst? Het zijn vragen die je met onderbouwers prachtig kunt bespreken, waardoor dit boek nog beter wordt beleefd.

Wat betreft het leesniveau zouden middenbouwers het boek zelf kunnen beleven, maar zelfs een bovenbouwer zal hierom grinniken. De rijmvorm doet denken aan een uit de hand gelopen sinterklaasgedicht met een grappige ondertoon. Ik heb van begin tot het eind genoten van de creaties van Lucas en Stefan en hoop dat er nog meer magische, griezelige maar bovendien grappige monsters in het verschiet liggen. Dus Lucas (wie had gedacht dat ik dit ooit nog zou vragen): zou je voor mij nog eens in je pen willen klimmen?