In de ruim drie jaar die ik momenteel als Leesdetective door het leven ga, heb ik sommige schrijvers als een duveltje uit een doosje tevoorschijn zien komen. Een van hen is de veelzijdige Kevin Hassing, die besloot niet alleen te willen acteren, maar ook eens in de pen wilde klimmen voor een pakkend kinderboek. Het resulteerde in de avonturen van Mus en Kapitein Kwaadbaard. In oktober 2020 verscheen het eerste deel van deze bende van ellende, maar het derde deel is inmiddels ook al in de schappen te vinden, genaamd Mus & Kapitein Kwaadbaard en de Amorfe!

Mus en haar kameraden zijn nog maar net hersteld van de koers naar de Kraken (deel 2), alhoewel, hersteld kun je het wellicht nog niet eens noemen. Een schip doemt op en iedereen in Zeeburgerdam wordt in opperste staat van gereedheid gebracht. Een vijandig schip meert aan, een vijandig schip van...glas?

Wat volgt is een ontmoeting met de bemanning van het schip dat klaarblijkelijk De Amorfe heet. De koerser van het schip stelt zichzelf voor als Nero en al snel blijkt hij voornamelijk in Mus geïnteresseerd te zijn. Na de kennismaking lijkt Nero voor maar een doel naar Zeeburgerdam te zijn gekomen: om bondgenoten te vinden voor het Tetra Toernooi. Het Tetra Toernooi is een prestigieus toernooi dat gehouden wordt op De Parasela, een drijvend eiland van hout. Drie schepen kunnen zich aanmelden om een reeks proeven te voltooien. Proeven waarbij op het scherpst van de snede gestreden moet worden.

Wat volgt is een avontuur dat je kan laten denken over avonturen als The Hunger Games, maar nog meer aan Harry Potter en de Vuurbeker. Dit deel is misschien wel het sterkste deel dat tot nu toe is verschenen. Het boek komt vrij snel op gang en door de kleine cliffhangers aan het eind van elk hoofdstuk weet Kevin Hassing de lezer aan zich te binden. Het boek is duidelijk op zijn best als je de vorige delen ook hebt gelezen, want van een uitgebreide terugblik is geen sprake. Naast dat ik heb genoten van het avontuur en de tedere momenten tussen onder andere Mus, Hestia en Kapitein Kwaadbaard, heb ik ook erg genoten van de humor in dit boek, zoals de introductie van de Scheldvis. Maar om dat te ervaren, moet je zelf aan de slag! Lezen, dus!