Als leerkracht in de onder- en middenbouw kennen we ze allemaal wel: kinderen die huilen om iets gedaan te krijgen. Daar waar de Puss in boots van Shrek vooral schattige oogjes gebruikte, daar gebruiken kinderen soms grover geschut door hun scheur open te trekken. Als je het kind goed kent, kun je daar wel doorheen prikken. Wanneer het kind wordt aangeleerd dat huilen een gewenst resultaat oplevert, dan is het soms knap lastig om ze hier van af te krijgen. De krokodil in dit prentenboek heeft gelukkig een wijze leermeester.

De titel van het boek is natuurlijk een bekend begrip en dat is dan ook waar dit boek om draait. Krokodil is oud en een tikkeltje versleten, waardoor hij niet meer in staat is om gemakkelijk zijn prooien te vangen. Hierdoor is hij uitgehongerd. Ten einde raad bedenkt hij een list. Wat nu als hij overdreven gaat huilen? Krijgen andere dieren dan medelijden met hem, waardoor hij ze met huid en haar kan opeten?

Eerst is de zebra aan de beurt. Waar de zebra eerst van de krokodil schrikt, komt het toch eventjes dichterbij wanneer de krokodillentranen letterlijk en figuurlijk worden ingezet. De zebra nadert, maar weet op tijd te ontsnappen wanneer de krokodil zijn kaken spreidt en dichtklapt. Het is vervolgens de beurt aan de nijlpaard en springbok, maar ook zij trappen uiteindelijk niet volledig in de val van krokodil.

Dit zorgt ervoor dat de krokodil uiteindelijk écht moet huilen. Hij heeft ontzettend veel honger en hij voelt zich een mislukkeling. Gelukkig is daar schildpad die naar hem en zijn probleem wilt luisteren. Wellicht heeft hij zelfs een oplossing in petto!

Krokodillentranen van Bella Makatini & Judi Abbot vergroot het gelijknamige fenomeen flink uit door een krokodil zijn tranen te laten faken. Het vormt een interessant verhaal dat een ingang kan bieden voor een groepsgesprek op school of een gesprek thuis met zoon of dochter. Iedereen heeft wel een kind in zijn of haar omgeving dat wat snel de weg van de tranen kiest. Dit boek kan een mooie brug vormen om dit eens bespreekbaar te maken. Natuurlijk is het goed om af en toe te huilen, maar alleen wanneer je daar geen voordeel uit wilt halen.