Stiefmoeders... je kent ze wel. Ze zijn allemaal beeldschoon, maar hebben een zwart hart. Toch zwijmelt iedere vader in ieder sprookje voor deze prachtige vrouwen. Hoe noemde "Het goede doel" dat ook al weer? Een pakketje schroot met een dun laagje chroom. Stiefmoeders zijn altijd een beetje discutabel, omdat ze de plek innemen van de vrouw waar je normaliter het meest aan gehecht bent: je moeder. Toch is mijn ervaring met een stiefmoeder niet slecht. Dat was een ontzettend lieve zorgzame vrouw. Niet zoals "duifje" uit het boek Krekel van Annet Schaap. Maar wat is er dan zo verschrikkelijk aan die vrouw hoor ik u denken? Dat lees je in Krekel. 

Eliza heeft zes broers, waarvan er 5 er niet meer zijn. Bij de Witte Kliffen zouden ze zijn en Eliza besluit de 5 broers op haar been te tatoeëren van het laatste geld. Na een heel stuk te hebben gelopen is Eliza met Krekel in een stadje. Maar wat doen ze in dat stadje? Waarvan zijn ze weggelopen? Dat blijft nog allemaal een duister geheim. Eliza heeft wel aan haar broertje Krekel beloofd om wat eten te kopen, alleen heeft ze geen geld meer. Ook wil ze haar broers gaan zoeken bij de Witte Kliffen. Haar plan is simpel: stelen bij de kruidenier. Eenmaal bij de kruidenier laat ze Krekel huilen en probeert ze er zelf vandoor te gaan met krentenbollen, sap en als laatste de appels. Als dat misgaat weet Krekel weg te rennen, maar Eliza niet. Krekel moest op Eliza wachten in de brandnetelbosjes, maar als dan een oplettende en godslievende juffrouw Krekel vindt en hem iets te eten aanbiedt en ondertussen Eliza door de politie wordt opgepakt, ontstaat er een enorm verhaal. De vragen zijn: wat is er gebeurd met de broers? Kan zij haar broers redden? Je leest het in Krekel.

Krekel is een boek geschreven en getekend door Annet Schaap. Haar eerste boek Lampje werd een dikke vette hit. Het verhaal over Emilia werd meermaals verkozen tot nummer 1 van de GVP top100 en haar nieuwe boek Krekel zou in dezelfde wereld worden geschreven. Enkele personages komen terug in dit verhaal en het speelt zich af in een halfmagische wereld. Er is geen grote magie, maar er komen wel magische wezens in voor en iemand met bovennatuurlijke krachten. 

Wat mooi is van Annet Schaap, is dat zij in haar zinnen wederom beeldend is en je soms op het verkeerde been probeert te brengen. Daarnaast durft ze te wisselen in personages, waarbij het iedere keer zo is dat je weet om wie het gaat en in wie je je inleeft. De personages zijn daarnaast erg fijn aangedikt. De vrouw van de kruidenier is een kenau, terwijl de man een doetje is. De sheriff is een hersenloze no-no, die alleen uit is op geld, terwijl de juffrouw godslievend, streng doch rechtvaardig is. Annet Schaap weet deze personages zo neer te zetten, dat je ze haat, liefhebt of dat ze wat treurig overkomen en dat is knap. Ze geven je een gevoel. 

De enige kritische noot is, dat wij altijd boeken proberen te beoordelen op de leesbaarheid voor kinderen. In ons achterhoofd bedenken we altijd: "Zijn er veel kinderen die dit willen lezen?" Dan moeten we toch een klein vraagteken zetten bij de dikte en de stijl. Het is niet per se een heel snel boek, als je eenmaal in deel 2 zit, wil je doorlezen, maar dan moet je daar wel zien te komen. Dus als uw kind niet van lezen houdt, duw het dan niet Krekel door de strot. Het is qua boek niet bepaald een "instapmodelletje." Maar als je gek bent op lezen, dan is Krekel meer dan geweldig!

Het verhaal van Eliza en haar broers vertedert en is mooi opgeschreven. Met wederom prachtige dichterlijke zinnen wals je door het verhaal heen en wil je geen punt missen. Als je de dikte ziet, dan schrikt dat misschien af, maar als je begint te lezen, dan verslaaft het je. Je wil dat Eliza weet te slagen, met haar doorzettingsvermogen en slimmigheidjes. Ook de flashback (deel 3) kwam heel natuurlijk door het verhaal heen en je werd gegrepen door het indrukwekkende verhaal. De flashback kwam ook precies op het juiste moment, omdat je op dat moment voldoende mysterie hebt gehad. Annet Schaap heeft zelfs Lampje met dit boek in mijn ogen overtroffen. Het blijft spannend, interessant en soms tenenkrommend wat in deze context heel positief is. Daarom geven ik het vanzelfsprekend een AANRADER!!