Ik zou mijzelf best een fan van muziek noemen, maar tot de elitegroep behoor ik niet. Ik struin niet elk tentje af op zoek naar het grootste talent en bezoek nagenoeg alleen concerten van de grote namen. Mijn muzieksmaak is vrij breed. Ik waardeer veel muziekstijlen, maar opzetten doe ik ze bij lange na niet allemaal. Voor rap en hardstyle hoef je niet bij mij aan te kloppen. Jazz? Ik kan er best naar luisteren, maar opzoeken doe ik het niet. Wat ik wel opzocht, was dit nieuwe boek van schrijver Cees van den Bergh.

Cees van den Bergh heeft mijn hart namelijk veroverd met het boek Gevonden, dat ik een flinke tijd geleden las. Het ontwapenende verhaal wist mij als lezer aan het denken te zetten en heeft een prachtige boodschap aan eenieder die het leest, zeker ook kinderen. Nadat mijn collega Yannick tevens razend enthousiast was over Paloma, heb ik mijzelf Joe Mellow toegeëigend. Zo doe je dat.

In Joe Mellow volgen we Orlando. Op een ogenschijnlijk onschuldige schooldag wordt hij uit de groep gehaald om te horen dat zijn vader in coma ligt. Door een ongeluk is hij gevallen en niet meer bijgekomen. De medici staan voor een raadsel: wanneer zal vader ontwaken of zal dit überhaupt niet gebeuren?

Wanneer je vader in coma ligt, ga je over alles nadenken. Orlando denkt na over hoe hij zijn vader uit een coma kan krijgen. Er is één iemand die zijn vader wakker moet kunnen krijgen, namelijk Joe Mellow. De jazzartiest heeft zulke mooie platen gemaakt, dat zelfs in een coma zijn vader meteen zou willen meedansen en zingen. Orlando trekt de stoute schoenen aan en zoekt contact met Joe Mellow, maar dit lijkt een stuk meer haken en ogen te kennen dan aanvankelijk gedacht.

Joe Mellow wist mij qua verhaallijn te verrassen. De achterkant legt eigenlijk al een kant-en-klaar scenario neer, maar dit gebeurt absoluut niet. Cees van den Bergh weet als geen ander hoe je realistische verhalen schrijft met een vleugje drama en humor. Dat maakt het boek toegankelijk voor eenieder die er oren naar heeft.