Als basisschoolleerkracht zie je de ene vriendschap wel en de andere vriendschap niet werken in je groep. Karakters kunnen enorm botsen of naadloos op elkaar aansluiten. Wanneer er een conflict plaatsvindt, is het altijd interessant om te zien hoe daar mee om wordt gegaan. Zijn kinderen in staat om elkaar te vergeven? Of blijven ze ook gerust twee weken lang mopperen en elkaar straal voorbij lopen? In dit nieuwe deel van de Horrorland-serie heeft Sadie weinig keuze. Ze heeft namelijk een wel heel bijzondere reden waarom ze überhaupt geen vriendschappen kan sluiten.

Sadie kampt al voor zolang ze zich kan heugen met een gigantisch probleem: ze wordt lastiggevallen door een geest. Deze geest claimt haar en zorgt ervoor dat ze geen enkele andere vriendschap aan kan gaan. Toen ze dit wel deed, enige tijd voordat dit boek zich afspeelt, had dit fatale gevolgen. De geest kan spelen met elektriciteit en andere omgevingsfactoren beïnvloeden. Wanneer Sadie verhuist naar een nieuwe omgeving, is het de kunst om daar zo onopvallend mogelijk te blijven, zodat ze vooral geen nieuwe vrienden maakt. Dit blijkt echter lastiger te zijn dan het misschien klinkt

Mede vanwege het feit dat de leiding van de school en haar vader ook willen dat ze nieuwe vriendinnen maakt, komt ze al snel in contact met Charlotte. Charlotte is lid van een boekclub waar ze Sadie maar al te graag bij ziet aansluiten. Schoorvoetend gaat Sadie akkoord, rekening houdend met alle gevolgen van dien. Hoe dit nieuwe contact verloopt, is de start van een verhaal waarin de band tussen Sadie en de geest op de proef wordt gesteld.

Wie mijn besprekingen van Horrorland-boeken redelijk volgt, weet dat ik steeds kritischer ben geworden op de delen die verschijnen. Lang niet elk deel kan mij evenveel bekoren. Een goed Horrorland-boek is in mijn ogen een boek dat echt eng is. Vandaar dat titels als Escape iets minder in de smaak vielen. Jij bent van mij is het debuut van Tehlor Kay Mejia in deze serie. Is dat debuut geslaagd?

Dat is vooral maar net wat je zoekt. Ben je echt op zoek naar die huiveringwekkende verhalen die je 's avonds liever niet leest? Dan is dit boek niet wat je zoekt. De kracht van dit boek ligt hem in het uitleggen van de gedachtegangen van de hoofdpersoon Sadie. Hoe is het om geen contact met anderen te kunnen maken? Hoe is het om onzeker te zijn over jezelf en je verschrikkelijk alleen te voelen? Wat dat betreft zit er misschien een dikker dramasausje over dit boek dan een griezelsaus. Daar komt bij dat ik opvallend snel doorhad waar dit boek uiteindelijk heen zou gaan. De flaptekst vind ik daarbij ook al redelijk suggestief.

Ben je dus op zoek naar een boek dat niet per sé heel eng is, maar wel en griezelige factor heeft en houd je van wat meer drama, dan is dit boek zeker het lezen waard. Ben je op zoek naar een nieuw deel dat je de stuipen op het lijf jaagt, wacht dan op een eventueel volgend deel.