Ik zal hier vast wel eens iets hebben geschreven over de heksenverbrandingen in de 16e, 17e en 18e eeuw. Maar heksen zijn lang niet altijd geaccepteerd. Veel vrouwen die vandaag de dag nog in contact staan met geesten of met entiteiten worden vaak bestempeld als heks. De vraag is natuurlijk: Wanneer ben je een heks? Is het zo cliché dat je op een bezemsteel moet vliegen en magie kan gebruiken? Of ben je een heks als je slecht bent en nare dingen doet tegen andere mensen? Een duiding van een heks wordt ook in veel boeken ruim omschreven. Daar waar een heks iemand is zonder ziel in het ene boek, is ze in het andere boek een stuk vrolijker gemutst. Zo ook in het boek: In een land hier ver vandaan.

Abby en haar zusje wonen in de buurt van een land hier ver vandaan. Ze hebben een huisje aan de rand van het bos en daar werkt hun moeder iedere dag sinds het overlijden van hun vader aan gordijnen die ze moet verstellen van meneer Windauw. Ondertussen vindt Abby een heksje aan de rand van het bos. Wanneer ze in de kuil stapt om te gaan kijken met haar zusje, zet de heks haar zusje in een hok, omdat de heks zo alleen is. Abby wil niks tegen haar moeder zeggen, want die geloofde al niet dat er een heks was aan de rand van het bos.

Wanneer de moeder van Abby voor de zoveelste keer onderbetaald wordt door meneer Windauw, stopt de moeder van Abby met het werk. Ze is er klaar mee en Abby vindt dat een goed ding. Als ze terugkomt bij de heks om haar zusje terug te krijgen, moet ze van de heks een goed verhaal vertellen. Normaal is Abby hier heel goed in, maar nu lukt het niet. Kan Abby haar zusje terugkrijgen en kan het gezin overleven ook zonder het geld van meneer Windauw? Je leest het in In een land hier ver vandaan.

In een land hier ver vandaan is geschreven door Margreet Schouwenaar en ook de mooie illustraties van Yuhan Lin mogen we niet onbeschouwd laten. Het verhaal is kort, maar toch zit er continu spanning in. Er zit zelfs een punt in het verhaal waarin je het gevoel hebt dat het al afgesloten is, maar toch neemt het dan weer een spannende andere wending. Het boekje laat zien dat mensen niet per se slecht zijn, maar andere motieven hebben om dingen te doen. En dat is mooi. Wanneer je er met een goed hart naar kijkt, kun je iets voor iemand betekenen en dat laat het boek je zien. En dat in maar 128 bladzijden. Chapeau!