Muziek is geweldig voor iedereen, omdat er voor ieder wat wils is. Zo heb je natuurlijk keiharde hardrock, keiharde hardstyle of hardcore, maar er zijn natuurlijk ook wat rustigere genres. Denk aan ballads of het melancholische lied. Natuurlijk heb je dan ook nog de energieke, gezellige muziek waarop je van links naar rechts host. En of je nou houdt van energieke jazz, hartverwarmende soul of gemakkelijk te beluisterende popliedjes, jij zit tegenwoordig aan de knoppen. Persoonlijk vind ik het heerlijk om mee te blèren met de nummers die ik heerlijk vind. Mijn omgeving vindt dat dan weer iets minder, maar probeer het maar eens. Zingen lucht op! Of je nou heel erg vrolijk bent, of je je hartzeer eruit wil janken, zing het eruit. Net als Ash in IJshart 1 en 2. En wellicht heeft zingen dan een groter effect, dan je in eerste instantie zou denken. 

Na een enerverende tocht in deel 1 gaan de helden door naar Aurora. Aurora is de grootste vesting in het hele land. Ash kijkt dan ook zijn ogen uit naar de hoge gebouwen, de vele mensen en het grote aantal wachten in het land. Alles om die "verdomde" Lotanen tegen te gaan. Echter komt er een nieuwe beweging in de stad aan de macht, eentje die vindt dat er extra hard opgetreden moet worden tegen de Lotanen. 

Kapitein Stormsloper wil vuur met vuur bestrijden. Maar is dat wel de juiste manier om de Lotanen te stoppen? Want om de wapens te gebruiken die ze nodig heeft om Lotanen te verslaan, heeft ze ook liedwevers nodig en die willen de Lotanen niet aanvallen. Ash is dus niet veilig in Aurora, maar heeft wel de volgende tekst van het slaapliedje van zijn vader nodig om Solstitium te vinden. Lukt het Ash om uit Aurora weg te komen en om het volgende gedeelte van het liedje te vinden? 

IJshart wordt een reeks om in de gaten te houden. Ik ben in ieder geval verkocht van de boeken. De wereld die Jamie Littler heeft gecreëerd voelt ijskoud aan, maar is wel een wereld waarin de mens weer nederig is. Waarin niet alles vanzelf gaat en waar weinig mensen meer vertrouwen hebben in elkaar. Vaak zie je dat na een grote crisis. Als je dat nu trekt naar onze wereld, kun je een hoop verklaren (niet goedkeuren natuurlijk). IJshart laat zien wat er gebeurt als we het vertrouwen in elkaar kwijtraken. 

Als je het kleiner trekt, is het gewoon heerlijk om te lezen. De karakters zijn geweldig en om van te houden. Bijvoorbeeld de norse Yeti, de joviale vriend en de onzekere hoofdpersoon, maken het boek tot een feest. Neem daarbij de prachtige tekeningen en het spannende avontuur en je hebt een nieuwe magische reeks om van te houden!