Humor in de boeken van kinderboeken blijft iets unieks. Als volwassene stel je soms serieuze vragen over het niveau, terwijl het kind vervolgens rollend over de grond gaat van het lachen. Veel volwassenen hebben ook een natuurlijk afkeer ontwikkeld voor graphic novels, mede vanwege de platvloerse humor die vaak in deze boeken terug te vinden in. Huishoofd en Boomhoofd van Scott Campbell kent ook een opmerkelijke vorm van humor...

In dit nieuwe boek in de serie Tijgerlezen van Querido volgen we Huishoofd en Boomhoofd. Deze twee vrienden zijn eruit als een stel aliens, maar dan met een huis en boom op hun hoofd. De planeet waarop ze leven, staat bol van de ´hoofden´, zoals Waterputhoofd, Planthoofd, Telefoonmasthoofd, Hondenhokhoofd, Lantaarnhoofd en ga zo maar door. Kun je het nog volgen?

Door het hoofd als leidend voorwerp te stellen, heeft de schrijver zich een onuitputtelijke bron van mogelijkheden verschaft. Want zoals je hier eerder al hebt kunnen lezen, kun je eigenlijk alle kanten op. Verzin iets en er bestaat vast een bewoner van. Het is staccato slapstick, maar wel een vorm die ik stiekem kan waarderen.

In totaal bevat het boek zes korte verhalen, die in stripvorm zijn geschreven. Ook zijn er drie toegiften van Bibliotheekhoofd, Zwembadhoofd en Kleurdooshoofd. De verhaaltjes zijn voor leerlingen die functioneren op E3-M4 niveau goed te lezen. Korte verhalen met korte zinnen en niet al te lange en ingewikkelde woorden maken het boek een welkome aanvulling op het aanbod voor deze doelgroep.

Huishoofd en Boomhoofd kan zo'n titel zijn die slecht gemotiveerde lezers op jonge leeftijd wat licht aan het einde van de tunnel kan bieden. Als de humor bij de lezer in kwestie aanslaat, zal hij zes verhalen lang hardop lachen en andere kinderen willen inspireren om het boek te lezen.  

Een boek dat barst van het absurdisme: voor sommige lezers geweldig, voor anderen té gek - precies zoals humor hoort te zijn.