Saint Cirq Lapopie: dat is mijn Hotel Kosmos. Nou ja, ons Hotel Kosmos. Mijn vader en moeder waren al erg ongelukkig en wilden het nog één keer proberen. Alles moest zo zijn als onze eerdere gelukkige vakanties. We moesten naar Frankrijk met een Happy Home huisje en opa en oma moesten langskomen. Mama zou Coq au vin maken en we zouden een meertje opzoeken waar we naartoe konden. Tegen opa zouden we tennissen en daarna zou ik tegen mijn broertje tennissen. Bloedfanatiek. We waren daar even weer gelukkig, maar uiteindelijk veranderde dat niets aan de situatie. Laten we hopen dat Maia dat wel geregeld kan krijgen. 

Maia gaat met haar ouders naar Hotel Kosmos. Echter is Hotel Kosmos niet echt een hotel, meer een bungalowpark. Alles moet zo zijn zoals vorig jaar. Dus eten ze de eerste avond macaroni. Er is alleen een klein probleempje, want het regent. En als je dan naar het strand wilt, is dat niet zo aangenaam. Zeker niet voor de moeder van Maia die echt van zonnebaden houdt. Maia voelt zich alleen, maar dat verandert als Troy aan de overkant van hun bungalow vakantie komt vieren. Kan Maia zich toch nog vermaken, ook al werken haar ouders daar helemaal niet aan mee?

Hotel Kosmos speelt zich af in een vervallen, half verlaten bungalowpark en Maia is een verrassend sociaal meisje. Ze maakt kennis met de conciërge die gek is op dieren. Net als Maia. Zo redden ze samen een stel konijnen die met schurft uit de half kapotte hokken zijn gebroken. Ook ontmoet Maia Signe. Zij verkoopt vanalles op het park en vindt Maia tof. Zeker als ze ontdekt dat Maia stiekem verliefd is op Troy. Signe is al wat ouder en dat vindt Maia interessant. 

Het is Yelena Schmitz tweede boek, maar het is een prachtig verhaal geworden. Je voelt de pijn van Maia en van haar ouders die totaal niet meer met elkaar overweg kunnen. Maia worstelt met haar gevoelens. Enerzijds is ze stapelgek op Troy, maar vindt ze ook alles nog spannend. Troy vindt dat ook en loopt dat goed af? Ook het contrast tussen de familie van Maia en de familie van Troy zegt veel. Ook de mening van moeder over die familie. Neem dan nog de prachtig geformuleerde poëtische zinnen en metaforen en je hebt een topboek van een schrijver met een hele grote potentie. Dit is meteen een kleine kritische noot. De vraag is of kinderen dit boek meteen zullen pakken. Is het niet iets te mooi en poëtisch en is de kaft niet iets te abstract getekend? Het is dus voor de leesbevorderaars echt een boek dat moet worden aangeprezen. Want het is echt een stiekem meesterwerk!