In de 20e eeuw werd vaak gezegd dat in Afrika de mensen minder geëvolueerd zijn dan in Europa en Noord-Amerika. Vaak hoorde je dan vanuit een Hollands perspectief: "In Afrika kunnen ze alleen de boontjes doppen als ze hulp krijgen van ons!" of het 'hartstikke niet racistische': "Ze hebben daar een veel mindere cultuur en willen gewoon niet werken." Ik denk dat we blij moeten zijn dat we een eeuw verder zijn en dat veel van dit denken overboord wordt gegooid. Want de vraag is waar de mensen armer zijn: in Europa of in Afrika? 

Het wilde meisje gaat over Wilhelmina: een wit meisje op een plantage in Afrika. Haar vader en moeder zijn getrouwd, doordat moeder uit Engeland is overgekomen. Haar moeder was een vrolijke vrouw die niet zo enorm aantrekkelijk was, maar haar vrolijkheid is aanstekelijk. Haar vader William Silver was op slag verliefd. Tot op een vervelende dag haar moeder malaria krijgt en overlijdt. Will is op dat moment alleen, maar haar leven ziet er mooi uit. Het is niet al te schoon in huis, maar Will vermaakt zich goed. Ze leest boeken, maar de meeste tijd is ze buiten bij haar dieren en bij haar vriend Simon (die haar madman noemt, omdat madam (zoals ze aangesproken hoort te worden) niet bij haar past)

Op een dag overlijdt Will haar vader ook en de kapitein neemt de plantage over. Al snel trouwt hij met de arts die Wills vader zou verzorgen, Cynthia. De vrouw vindt Will maar lastig en vindt dat ze netjes opgevoed moet worden. Nadat Will na het overlijden van haar vader een week in de jungle verblijft (iets wat ze graag doet en vaker doet), wordt ze vermaand door het liefje van de kapitein Cynthia (die Will haat, omdat ze ziet dat ze niet echt is). Al snel stuurt de kapitein Will naar Engeland naar een meisjesschool en daar komt Will erachter dat ze niet kan vechten tegen pestkoppen. Kan de wilde Will overleven in de koude kille Engelse hoofdstad?

Het wilde meisje gaat over een aantal onderwerpen, maar voor mij is het grootste thema: geluk. Kun je namelijk gelukkig worden als je uit je omgeving wordt gerukt en in een enorm andere cultuur zonder hulp "opgevoed" moet worden. Is dan onze cultuur van hard werken en weinig geluk beter? Will vindt van niet. Ze wil tussen de apen leven en op paarden racen en geen veel te moeilijke rekensommen leren en zich iedere dag wassen en er "mooi" uitzien zoals de Britse meisjes op de kostschool. Maar ja, wat is mooi? Simon vond Will de mooiste die er is!

In het boek komen nog wel meer thema's aan bod, maar de eerlijkheid gebied wel te zeggen dat het wel een boek is waar je even doorheen moet bijten. Ben je door het begin heen, gefeliciteerd, je hebt een parel van een boek te pakken. Katherine Rundell is er een ster in om mooie zinnen te schrijven, maar ook om soms om de hete brij heen te schrijven en een ander uitstapje te maken dan gebruikelijk is en dit maakt het boek precies zo interessant. En het laat op die manier ook zien dat Will veel rijker is dan de kinderen bij ons op school, want de dieren en de natuur waarover de kinderen op onze scholen "leren," kent zij beter dan wie dan ook!