Voor de meesten van ons is het wellicht een stille droom: scheten laten die lekker ruiken. Nooit meer generen voor de stank die je al dan niet bewust de vrije loop laat in gezelschap. Mensen zullen wellicht zelfs vragen of je een scheetje wilt laten, omdat de ruimte een beetje muf ruikt. De wereld op zijn kop dus! De prinses in dit verhaal laat overheerlijke scheten. Ze ruiken lekker en klinken ook nog eens als muziek in de oren. De prinses is het zat: ze wil ook stinken!

De frustratie loopt bij de desbetreffende prinses hoog op, want iedereen om haar heen laat de scheten die we allemaal kennen. Sterker nog, haar eigen ouders zijn trots op de scheten die ze laten. Het liefst paraderen ze de hele dag door de paleisgangen om hun achterwerk overuren te laten draaien. ''Is er dan geen enkele manier om ook vieze scheten te laten?'', zo denkt de prinses. Nuja, wellicht wel!

De prinses blijkt namelijk alleen maar zoetigheden en andere lekkernijen te eten. Wat nu als ze voedsel gaat eten dat bekend staat om de gasvorming? De paleiskeuken wordt aan het werk gezet en binnen de kortste keren zit ze aan de pruimen, rode bieten, eieren en gelei. De vraag is of dit uiteindelijk dát oplevert waar ze zo hevig naar verlangt...

Het prinsesje zonder stank is een hilarisch prentenboek dat zeker in een (slechte) adem te noemen is met het uiterst succesvolle Ridder zonder billen. Een van de grote publiekstrekkers van dat boek is zonder twijfel de uitvouwbare billenwinkel in het midden van het boek. Deit foefje is ook in dit boek weer van de partij met een uitvouwbare paleiskeuken waar allerlei gerechten worden bereid voor de prinses. Na billen verleggen Levina van Teunenbroek en Charlotte Bruijn hun aandacht dus naar het darmkanaal. Waar gaat dit heen?