In het onderwijs zie ik het vaak. Als volwassenen in de problemen komen, dan is het moeilijk om te weten te komen hoe je dat je kinderen gaat vertellen. En ga je het je kinderen überhaupt vertellen? Vertel je ze altijd alles? Een meisje kwam eens bij me binnengestormd op een ochtend en vertelde dat ze haar vader een lompe uitermate lamzak vond, want hij was vreemdgegaan. Is het de weg om alles te vertellen, of vertel je niets ook al gaat er veel veranderen in de tijd die komen gaat? In ieder geval, het doet altijd iets met kinderen. Want wanneer je ze niets vertelt, gaan ze zelf op onderzoek uit, net als Raaf. 

Raaf woont bij haar vader en moeder en is pas verhuisd. Dat vindt ze stom, want haar vorige huis had een mooie boom met een schommel en een garage. Maar het nieuwe huis bevindt zich boven het nieuwe werk van haar vader, die dat werk heeft gekregen van oom Fred. Het is een sleepwagendienst, maar toch moet Raaf op een dag met moeder weg. Ze gaat naar een caravan, want haar moeder zegt dat het huis lek is. Er is een lekkage en die kan niet zo snel gemaakt worden. 

Haar vader is ook nergens te bekennen en Raaf begint haar vader te missen. Haar moeder ontwijkt haar vragen steeds en praat er of overheen, of ze zegt dat hij een grote klus heeft. Daarnaast heeft Raaf nog een ander probleem. Ze heeft de deur keihard dichtgeknald tegen het hoofd van haar juf en is een week geschorst. Dus zit ze in de caravan in haar eentje en na verloop van tijd vindt ze de jongen van de campingsupermarkt wel erg aardig. Samen komen ze steeds dichter bij de oplossingen van de mysteries, de sterren en het heelal en natuurlijk waar haar vader uithangt. 

Het klein heelal is een prachtig geschreven boek van Annejan Mieras. Ze schrijft met prachtige woorden het verhaal waarin het in het begin continu voelt alsof er veel aan de hand is, maar iedereen probeert het te verbloemen. Annejan Mieras probeert Raaf tot leven te laten komen door haar opvliegende karakter, maar tevens goede hart. Ze heeft goed nagedacht over haar DNA, want eigenlijk sluiten haar ouders naadloos aan op Raafs gedrag. Daarnaast wordt de tekst verrijkt met prachtige nadenkzinnen als (en dit is mijn persoonlijke favoriet): " Missen is steeds weer afscheid nemen. Steeds weer verdwalen in je hoofd. Missen is een soort heelal van binnen."

Als je dit kan schrijven, dan ben je goud waard en alleen daarom al zou je dit boek moeten lezen. Neem daarbij de dreigende spanning en mysterie en je hebt een prachtig boek: Het kleine heelal.