Koning Lear, ofwel King Lear is een toneelstuk geschreven door Shakespeare. Het gaat over een koning die mijmert over zijn nakomelingen. Wie moet hem opvolgen? Hij heeft drie dochters en heeft geen idee wie het beste zijn land kan leiden. Hij besluit dat ze dat allemaal kunnen en besluit zijn koninkrijk in drieën te verdelen. Maar wel op één belangrijke voorwaarde. Ze moeten allemaal hun liefde voor hun koning tonen. Lang verhaal kort: twee doen dat, en eentje niet. Zij (Cordelia) wordt verbannen. Echter als de andere twee prinsessen zich tegen de koning keren en hem van de troon stoten en hem willen vermoorden, komt Cordelia hem redden. Maar voordat hij sorry kan zeggen, vindt Cordelia de dood. Wat een tragisch verhaal, maar wel de inspiratie voor Pepijn Lievens' Hekkenhuis. 

Jackson is gevlucht vanuit Burundi. In Burundi is er een leger die achter de dood van zijn oom zit. Hij heeft het met zijn eigen ogen gezien dat zijn oom in zijn favoriete winkeltje op de grond lag. Het was een verschrikkelijk gezicht en nu zijn ze gevlucht. Jackson is iemand die moeilijk stil kan zitten, en nu heeft hij een juf die daar verschrikkelijk veel rekening mee houdt. Alleen als hij voor het bord moet komen om iets voor te lezen, breekt er iets in hem. Hij krijgt kortsluiting en uit frustratie rukt hij aan het digibord. Als de juf hem wil helpen, gaat het mis, want het digibord belandt op haar been. Ze ligt nu in het ziekenhuis en Jackson moet sorry zeggen. Ookal geeft hij superveel om zijn juf, lukt het hem op de één of andere manier niet om sorry te zeggen. Hij moet van de juf naar het Hekkenhuis op zoek naar Koning Lear, want van hem zal hij pas echt leren om sorry te zeggen. 

Het is Lievens' vierde jeugdboek en het tweede dat ik lees. Het toeval wil dat Voor altijd, het eerste boek is dat ik ooit van hem heb gelezen, ook een directe link naar Shakespeare had. Dit vind ik heel erg grappig, omdat de verhalen van Shakespeare heel erg goed zijn, maar velen zijn onbekend. Het liefdesepos van Romeo en Julia mag natuurlijk niet ontbreken, maar de tragedie van King Lear, is geweldig. Veel dwarsverbanden en ook de reden waarom je sorry moet zeggen. De spijt van King Lear is ook in het Hekkenhuis goed te voelen. 

De manier waarop Jackson gesprekken aangaat, is heel fijn geschreven. Ook wat zijn gedachten zijn en wat hij vindt van de situatie. In het Hekkenhuis komen velen andere personages voor. Mijn kritische noot is dat, hoewel ik ze heel erg tof vind, ze wat overbodig aanvoelen. Juist omdat het verhaal van spijt al mooi genoeg is. Een Pippi die ondeugend is en een Romeo en Julia die verliefd zijn, dragen in mijn ogen te weinig bij aan het verhaal. Ergens jammer. Want het idee van ouderwetse kinderboekenpersonages die niet vergeten mogen worden in één huis, is mijns inziens wel heel erg vet. 

Desalniettemin schrijft Lievens heel erg fijn. Zijn woorden zijn raak en niet te lang van stof. Ook de ontmoeting met zijn innerlijke zelf is erg mooi omschreven. Alleen daarom al is het een prachtig boek. Zeker ook voor kinderen die gevlucht zijn. Het biedt troost, herkenning en je durft er weemoedig in weg te zakken. Toch blijft het luchtig en dat is knap, want de boodschap erachter is best heftig.

Kortom, Het hekkenhuis is een fijn boek en zeker voor kinderen die in andere landen verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt. Het brengt licht, lucht en veiligheid. Want het zeggen van sorry hoeft niet altijd makkelijk te zijn. Soms is het niet eerlijk, of ben je teveel met andere dingen bezig. Alleen daarom al is het heerlijk om het Hekkenhuis te lezen.