Een staatsgreep is een thema dat in veel magische boeken terugkomt. Waarom? Omdat het vaak spectaculair is, met mensen die in een onderdrukte positie proberen op te klimmen. Er zit vaak een verhaal in. Denk aan: waarom kom je in opstand? Is dat omdat je bijvoorbeeld in een benarde situatie zit, of omdat je het fundamenteel ergens echt niet mee eens bent? Of de manier waarop de opstand vordert? Komt er geweld aan te pas? Is het omdat iemand die het bewind voert slecht is? En de vraag is altijd: is het terecht? En die vraag blijft bij dit boek enorm hangen!

Het eiland van verloren woorden speelt zich af in een magisch land genaamd Florean, waar er in het begin een machtige tovenares aan de macht is. Ze is van de familie Marchena, en ze kent alle magische talen die bekend zijn (maar liefst 9). De kans was groter dat je slecht zou worden als je meer dan 2 magische talen beheerste en dat komt iemand heel goed uit. Op dag gaat ze namelijk dood. Zonder dat iemand het te weten komt voor de begrafenis, heeft Xavier (één van de raadsleden van de koningin) de koningin vergiftigd en vermoord. Na de begrafenis begint de staatsgreep en moeten de drie kinderen van de koningin (Julian, Noa en Mijt) vluchten. 

Ze vluchten naar een bewegend eiland waar ze als kinderen vaak op vakantie gingen met hun vader en moeder. Nu moet je weten dat Julian (de troonopvolger) het talent heeft van haar moeder en dus negen magische talen spreekt. Dit maakt hem kwetsbaar voor de duisternis en Xavier heeft dat in de bevolking uitgespeeld met het verhaal dat hij en zijn moeder "een duistere koningin en koning" zijn geworden. Dit is niet geheel waar, alhoewel Noa steeds meer verschijnselen ziet bij haar broer van het slechter worden van zijn ziel. Hij besluit bijvoorbeeld een aantal scheldende schepers die tegen het eiland waren gevaren te voeren aan zijn zeeslang Beauty (die een fantastische rol vertolkt in het boek). 

Terwijl Xavier op zoek is naar Julian en zijn zusjes om hen te vermoorden, komt Julian op een duistere magische manier achter het plan van Xavier. Tijdens een aanval van Xavier laat hij namelijk de magiërs die hij gevangenneemt met bloedmagie (en dat is geen pretje) vertellen wat Xavier van plan is. Hij wil namelijk een 10e en 11e verborgen taal gaan zoeken, die zo machtig zijn, dat ze ooit verstopt zijn. Noa en Julian beslissen na hevige discussies dat ook zij op zoek gaan. Het belooft daardoor een race tegen de klok te worden, want de vragen zijn: is Julian sneller dan Xavier? Wat kun je met die verborgen taal? En nog veel belangrijker: is het beter voor Floréan dat Xavier aan de macht is of dat Julian aan de macht is? 

Het Eiland van Verloren Woorden is geschreven door de Canadese Heather Fawcett, die met "Ember en de IJsdraken" een eerste vertaling uitbracht in het Nederlands. Het Eiland van Verloren Woorden is een boek dat vrij grappig geschreven is vanuit Noa(belle). Zij vertegenwoordigt de hersenen van Julian. Ze houdt alles nauwkeurig bij en beslist de koers die voor Julian goed is. Het toffe aan het boek is dat vaak boeken gaan over goed tegen slecht, maar het boek laat je vaak twijfelen aan de goedheid van Julian. Er zit dan ook een prachtige uitspraak in het boek die de spijker op zijn kop slaat!

"De waarheid is, dat een monster meestal alleen verslagen kan worden door een ander monster."

Het toffe is naast dat het boek je niet alleen laat twijfelen aan de goedheid of slechtheid, er ook een compleet nieuw concept wordt geschapen, namelijk: het feit dat iedere magiër bepaalde talen kan lezen vanuit het DNA en niet vanuit wat je geleerd wordt. Dat concept is nieuw en in mijn ogen erg origineel. Voor Noa is het meer frustrerend, omdat zij geen enkele magische taal beheerst. Na het lezen rijzen er bij mij twee vragen: ''Is het einde van het boek nou wel een "goed" einde?'' en "Komt er alsjeblieft nog een tweede deel?"