Ik heb al vaker gedeeld dat prentenboeken voorlezen in de bovenbouw zwaar wordt onderschat. Er zijn namelijk tal van prentenboeken die zich uitstekend lenen voor een gesprek met een bovenbouwgroep. Vaak filosofisch van aard. Denk aan boeken als 'De koning die het donker verbood', maar ook boeken als 'Cadeautje' of 'Eigen baard is goud waard'. Daan Remmerts de Vries en Marije Tolman doen nu ook een duit in het zakje met het boek Goudvis, waarin we te maken krijgen met (daar ga je al) Al Caponevis.

Al Caponevis is namelijk een doorgewinterde bad ass. Hij steelt op praktisch de eerste pagina namelijk al een prachtige euromunt van Oester. Lang geniet hij er niet van, want hij heeft het idee te worden aangestaard. Hij komt dan ook tot het besluit om zo snel mogelijk van de munt af te komen. Gelukkig weet hij dat Gentleman Johnny vast wel te porren is om de munt van hem over te nemen. Voor twee euro is hij de moeilijkste niet en is de munt, die veel mazzel zou opleveren, te koop. Gentleman Johnny laat zich dat geen twee keer zeggen en trekt de portemonnee, totdat hij ook enige tijd na de aanschaf zijn bedenkingen krijgt.

Zo gaat de munt van vis naar vis waarbij het praatje altijd overtuigend is, maar de koper uiteindelijk met een nasmaak zit. Dit alles gebeurt in een aantrekkelijke en verfrissende visuele stijl. Marije Tolman heeft foto's vanuit de Spaanse Pyreneeën gebruikt als achtergrond. Deze heeft ze flinke blauwtinten gegeven, om vervolgens getekende vissen op te portretteren. Het brengt de lezer in een welkome verwarring over of dit zich nu boven of onderwater afspeelt. De foto's zeggen het eerste, maar de toevoegingen het tweede. Het is een heerlijke stijl die in combinatie met het gevatte taalgebruik van Daan Remmerts de Vries voor een prachtig prentenboek zorgen. De taal ademt bedrog, zoals wanneer Al Caponevis zijn verkooppraatje opent tegenover Gentleman Johnny: 'Hé, Johnny, makker. Kijk wat ik hier voor je heb: een euro. Maar... een speciale!' 

Al met al is dit dus een prentenboek dat ik ten zeerste kan aanbevelen aan midden- en bovenbouwgroepen die iets met prentenboeken willen doen, terwijl ook onderbouwers de verkooppraatjes door zullen hebben. Het kan een interessant gesprek opleveren over de waarde van geld, misleidende praatjes en vriendschap. En het moet gezegd worden: ik vertrouwde die Al Caponevis vanaf bladzijde 1 al niet!