Je hebt wel eens van die boeken die je meesleuren in het verhaal. Van begin tot het eind klopt het. Het prachtige taalgebruik en een realistische kijk op de wereld, verdiepen het verhaal. Ik heb al eens eerder geschreven dat Anna Woltz de kunst beheerst om een verhaal te starten zonder enkele context, waarna ze alles netjes inkleurt. Als een schilderij van een oude meester, waar alleen de contouren nog helder van zijn en er nummertjes staan voor welke kleur je op welke plek moet inkleuren. 

Zo schrijft Anna Woltz haar boeken en ze blinkt hiermee uit in Gips. Gips gaat over Fitz. Fitz is 12 jaar en een beetje en haar ouders zijn gescheiden. Tenminste ze zijn als vrienden uit elkaar gegaan tijdens een "paraplugesprek." Fitz is boos, omdat haar moeder had gezegd tegen haar vader dat het eigenlijk wel lekker was als er even geen kinderen in de buurt zijn. 

Fitz heeft iets gedaan waar haar vader enorm boos om is geworden, maar is dat alweer vergeten als hij met Fitz' zusje Bente achterop naar huis fietst. Hij zwaait naar Fitz en dan gaat het mis. Hij valt met Bente achterop, en Bente valt bovenop de reeds meegenomen slee. "Twee hartslagen lang is het stil. En dan begint Bente te krijsen!" 

Het verhaal speelt zich af in het ziekenhuis, waar Bente heen moet. Het hele boek speelt zich af in één dag en Fitz ontmoet allerlei bijzondere mensen. Er komen meerdere thema's aan bod. Maar in het ziekenhuis is de scheidingslijn tussen liefde en verdriet zo dun, dat Fitz continu in een strijd zit met zichzelf. Wordt het de liefde of toch het springen in een vulkaan?

Gips is een waanzinnig boek, met een uiteindelijk gecompliceerder verhaal dan dat je op voorhand zou denken. Het boek is zo goed dat het is bekroond met een Gouden Griffel in 2016. In het boek zitten hele gekleurde personages. Je ziet ze zo voor je en je gaat van een ieder van hen houden. Ook al zal je het niet met iedereen eens zijn. Of het nou verschillende dokters zijn, een patient of een bezoeker, ze komen allemaal aan bod in dit bijzondere boek. Ook al hebben ze een ander verhaal, de liefde blijft terugkomen. Of het nou prille liefde is, een langdurige liefde, een zusterlijke of broederlijke liefde of een gebroken liefde, het wordt allemaal beschreven in het boek Gips. 

Dus hou je van een boek dat zich afspeelt in een ziekenhuis, waarbij er heel veel gebeurt en waarin er heel veel uitgesproken personen zijn, dan is dit jouw boek. Het hoofdthema is liefde en de vraag is of een gebroken hart te helen is, zoals een gebroken bot met gips.