Vroeger op de middelbare school was er een jongen die heel kwaad werd op een leerkracht. 'Jij denkt toch niet dat ik gek ben?' brieste hij. 

'Ik heb echt geen last van stemmen in mijn hoofd. Iedereen die een stem heeft in zijn hoofd is gek!' 

Hij liep kwaad weg. Het maakte indruk op mij, want ik hoor mijzelf continu praten in mijn hoofd en mijn gedachten gingen heel de dag door. Was ik dan gek? De leerkracht stond ook voor paf en keek beduusd hoe de leerling boos het lokaal uitliep. Hij ging niet door op wat hij zei en ging door met zijn techniekles en heel lang heb ik gedacht dat ik gek was als ik stemmen in mijn hoofd hoor. Nu weet ik dat het heel normaal is dat je gedachten hebt en dat die van alles tegen je willen zeggen. Soms dingen die waar zijn, maar soms ook dingen die helemaal niet kloppen, net als bij Obi. Alleen zitten die stemmetjes ook nog eens in zijn tas.

Obi is bij zijn vader en ziet een verschrikkelijk lelijke rugzak staan. Hij is heel groot en er zitten lelijke bandjes en gespjes op. Obi vindt hem afschuwelijk. Zelf is hij zijn mooie rugzak kwijtgeraakt en dit exemplaar was wat zijn vader nog even snel kon vinden in de kringloopwinkel. Obi moet met die rugzak naar zijn moeder, helemaal alleen, want zijn ouders hebben weer eens ruzie gemaakt over het ophalen en wegbrengen van Obi. Nu moet Obi helemaal alleen met de trein. 

Zijn vader heeft precies genoeg geld op zijn bankpas gezet voor de reis en nog 5 euro extra om wat lekkers te kopen. Als Obi langs de tweedehandswinkel loopt en besluit om de tas te ruilen, hoort hij een stem uit zijn tas komen. Een motiverende stem van een klein zaadje. Hij denkt dat hij gek begint te worden en besluit heel snel de rare tas te ruilen. Als hij geen betere tas kan vinden, besluit hij een zakmes voor 5 euro te kopen. Die kan altijd van pas komen, maar als hij er later achter komt dat dat zakmes het begin is van veel ellende, vult de rugzak zich ineens met andere wezens en stemmetjes. Kan Obi de weg naar zijn moeder wel vinden?

Een rugzak vol is het nieuwe boek van de bekroonde Pieter Koolwijk. Zijn boek is wederom avontuurlijk met een vleugje magie. Het behandelt veel thema's als scheiding, omgaan met gevoelens en het wegstoppen van gevoelens. Maar ook eenzaamheid, aandacht van ouders en hoe kun je naar elkaar toe groeien. Daarnaast is er ruimte voor het feit dat tegenslagen je ook weer heel erg veel verder kunnen brengen en dat een tegenslag juist iets heel moois kan opleveren. Ook de illustraties van Linde Faas kunnen niet onopgemerkt blijven. Die zijn wederom waanzinnig te noemen en ook het verhaal is erg fijn om te lezen. Het is echt weer een klassieke Koolwijk geworden!