Het is tegenwoordig niet te filmen hoeveel prikkels we verwerken. Erger nog: we zoeken ze ook zelf op. We verlangen naar meer beelden, meer informatie, meer snelheid. Waar ik vijf jaar geleden mijn Leesdetectives-video’s in één take wilde opnemen, is dat nu bijna “saai”. One-takers worden opgeknipt omdat anders de aandacht verslapt. En alsof dat nog niet genoeg is, worden we tijdens Black Friday doodgegooid met koopprikkels. De vraag is: heb jij iets gekocht?

Stan leeft ook in een wereld vol triggers, maar zijn situatie thuis maakt het extra ingewikkeld. Sinds zijn ouders uit elkaar zijn, gedraagt zijn vader zich vreemd. Hij stopt halsoverkop bij Rijschool Perfect, want “perfect” kun je niet waarmaken, en bestelt pakketjes alsof het een olympische sport is. Reclames lijken hem te sturen: elke call-to-action neemt hij letterlijk. “Bestel nu!”, “Ga op avontuur!”. Stans vader gehoorzaamt blindelings.

Stan maakt zich grote zorgen, maar moet tegelijkertijd een spandoek met actieplan voorbereiden. Samen met Amy kiest hij een duidelijk standpunt: ze zijn tegen reclame. Professor doctor Bea van der Ster legt hen uit hoe onze hersenen omgaan met duizenden dagelijkse prikkels. Jongeren filteren die beter dan veertigers, die zijn opgegroeid met minder prikkels en een autoritaire opvoeding. Voor hen werkt de gebiedende wijs in reclame extra sterk. Schrijver Marc ter Horst geeft dat verschijnsel zelfs een naam: de imperatyfus.

Stan wil zijn vader overtuigen dat hij niet op elke prikkel hoeft te reageren. Hoe? Dat weet hij niet direct. Maar hij besluit het heft in eigen handen te nemen, met alle risico’s van dien.

Dit wil je lezen is een vermakelijke en scherpe titel van Marc ter Horst. Toegankelijk voor lezers vanaf 10 jaar, maar inhoudelijk sterk genoeg om écht aan het denken te zetten. Het boek laat zien hoe reclame ons stuurt, waarom we merken kopen zonder het te beseffen, en hoe lastig het is om je eigen keuzes te maken in een wereld vol prikkels. De overdrijving in het gedrag van Stans vader werkt goed: het maakt het herkenbaar én bespreekbaar. Want hoe gek hij soms ook doet: we lijken allemaal meer op hem dan we willen toegeven.