Echt vernieuwend zijn in Kinderboekenland is steeds moeilijker. Er zijn zoveel creatieve vondsten dat je al snel iets bedenkt dat al door een ander is uitgevoerd. Iets wat we al een paar keer eerder hebben gezien, is een boek dat van voor naar achter en van achter naar voor kan worden gelezen. Het gaat hier dan altijd om een prentenboek. Mijn eerste ervaring hiermee was De heen-en-weer brief van Gerda Dendooven. Kate en Jol Temple halen nu met Deze rots is van ons eenzelfde trucje uit!

In dit oorspronkelijk Australische boek uit 2018 volgen we twee otters die nergens welkom blijken te zijn. Vooral niet op een rots waar al meerdere otters aan het bivakkeren zijn. De rots is bezet en niemand extra is welkom. Een vervelende boodschap om te ervaren, zeker als je het verhaal ziet als een metafoor voor de maatschappij. Je ergens niet welkom voelen is een naar gevoel. Een gevoel dat je eigenlijk niemand toewenst. Gelukkig is er de mogelijkheid om het verhaal anders te ervaren.

Wanneer je het boek namelijk hebt uitgelezen, word je uitgenodigd om het verhaal opnieuw te beleven, maar dan van achteren naar voren. Door het verhaal zo te benaderen, zijn de otters die fungeren als hoofdpersoon namelijk wél overal welkom. En dat is precies zoals het in de maatschappij ook zou moeten zijn.

Deze rots is van ons van uitgeverij Lannoo laat twee manieren zien om om te gaan met nieuwkomers. Je kunt ze de rug toekeren en verder gaan met waar je mee bezig was, maar je kunt ook de helpende hand uitsteken en nieuwkomers welkom heten. Dit boek biedt een prachtige ingang voor een gesprek in de onder- of middenbouw over 'welkom heten'.