"Als je iets leuks aan het doen bent, gaat de tijd supersnel!" Dat zeggen heel veel mensen. Een echte natuurkundige zegt natuurlijk dat dit onzin is. Tijd gaat net zo snel, alleen je ervaart het anders. Een wiskundige gaat dan uitrekenen wat het verschil is tussen de tijd die exact geweest is en de tijd die je ervaren hebt. De bioloog zal gaan kijken welke stofjes er vrij kwamen op het te genieten moment en een scheikundige zal gaan kijken of hij deze stofjes kan vangen in een reageerbuisje. Precies de reden dat ik niet zo van de betakant hou. Want zo'n zin is niet te vangen in een precies antwoord, in de exacte wetenschap. Ik wil dit fenomeen niet verklaren, ik wil er van genieten. Maar ja, wat nou als je niet zoveel tijd meer hebt... Wat als je Rover bent.

Puca heeft vakantie en daar heeft ze helemaal geen zin in. Dan moet ze 6 weken thuisblijven bij haar moeder en broertje en haar verschrikkelijke vader. Gelukkig is hij weinig thuis. Als ze op een dag bij haar dierenbegraafplaats wordt gepest, gaat ze de dagen aftellen. Totdat er opeens een nieuwe persoon zich bij de dierenbegraafplaats begeeft. Hij kijkt somber, maar is verrassend geïnteresseerd in de plek. Puca raakt aan de praat en begint de jongen die Rover heet steeds interessanter te vinden. Totdat ze ontdekt dat Rover heel erg ziek is. 

De zomer die alles was is een geweldig boek geschreven door debutant Mariska Overman. Velen zijn mij voor geweest en hebben dit mij aangeraden om echt te gaan lezen. Misschien kwam het omdat ik de laatste tijd veel van dit soort boeken over armoede, dood en miserie had gelezen, maar ik kwam niet door het begin heen. Ik ben op de dag van vandaag dankbaar dat ik een doorzetter ben, want anders had ik dit prachtige boek gemist. 

Wat mooi is, is dat Mariska Overman dit boek heeft geschreven met de tijd als metafoor. Door het boek heen hoor je verschillende opvattingen over tijd, over hoe tijd sneller of hoe tijd langzamer gaat. Dat zorgt er dus voor dat het boek ontzettend metaforisch is geschreven, waarin zowel Puca als Rover als mevrouw Foei, geweldige filosofische vragen stellen. De vraag is bijvoorbeeld, wanneer er een deadline op tijd is, wil je dan dat de tijd sneller gaat? Ook de verliefdheid van Puca is interessant om te volgen, want kun je verliefd zijn, terwijl je weet dat de ander niet lang te leven heeft? En dan vooral de vraag: Hoe ga je daar in hemelsnaam mee om? 

In alles merk je dat Puca een goed en lief kind is. Het boek is na de eerste 20 pagina's in een zucht uit en stiekem wil je daarna nog meer weten over Puca en hoe het gaat op de middelbare school. Wat geweldig is, is dat dit weer een mooi verhaal is met rijke tekst, die je ook geweldig kan inzetten op de middelbare school. De dood is het centrale onderwerp en dus is ook het boek goed in te zetten als rouwverwerking. Zeker als het gaat om de dood van een vriend(in). Kortom, dit is echt een boek dat in iedere schoolbibliotheek moet liggen.