Monsters die je tijdens het slapen willen oppeuzelen zijn gevreesd door menig kind. Niet voor niets moet de vader of moeder voor het slapengaan nog wel eens door de knietjes om even onder het bed te kijken. Niet voor niets zijn sommige knuffels door kinderen gepromoveerd tot persoonlijke lijfwacht. Monsters eten kinderen op met huid en haar, daar hoeven ze niet over na te denken. Het monster in dit boek heeft echter wel een probleem. Hij kan namelijk slechts één type kind oppeuzelen en dat zijn lieve kinderen.

En dat is eeuwenlang geen enkel probleem geweest. In elk huizenblok was wel één kind te vinden dat netjes zijn tanden poetst, lunchtrommel leeg eet en op tijd naar bed gaat. De tijden zijn echter veranderd. Steeds meer kinderen zijn stouter dan stout. Alle kinderen worden eigenwijzer en vervelender, wat op de maag van de Yark speelt. Liegende kinderen? Daar wordt hij misselijk van. Kleine sadistjes? Daar gaat de Yark van aan de diaree. Het is dus bittere noodzaak om lieve kinderen te vinden, want anders komt de Yark om van de honger.

Aan het begin van het verhaal stipt schrijver Bertrand Santini aan hoe stout kinderen vandaag de dag wel niet zijn. Ook is er geen enkele vorm van intelligentie meer aanwezig. De hygiëne is daarnaast zo betreurenswaardig, dat kinderen moeten worden gekookt voordat ze kunnen worden opgepeuzeld. Een zware tijd dus voor de Yark, maar er is hoop. Via de kerstman (lees zelf maar hoe dat zit) komt hij op het adres van Madeleine. Een poeslief meisje dat de Yark doet watertanden. Maar het gigantische monster komt er al snel achter dat Madeleine niet zomaar een meisje is...

De Yark is ronduit een uniek boek. De schrijfstijl die op een authentieke manier is vertaald door Edward van den Vendel doet wat oudere lezers hardop lachen. Het verhaal is relatief laagdrempelig, maar het taalgebruik zorgt er wel voor dat alleen bovenbouwers in het basisonderwijs en oudere kinderen dit boek volledig zullen begrijpen. Voor de bovenbouwers zal er in sommige gevallen zelfs ondersteuning nodig zijn, wat dit boek eigenlijk prachtig materiaal maakt voor een close reading-les. De illustraties van Laurent Gapaillard in het boek zijn magistraal. De Yark was een bijzonder uitstapje naar een magische, gruwelijke wereld waarin poëtische uitspraken niet worden geschuwd.