Ik ben in mijn jeugd flink met de tien geboden om mijn oren geslagen. Gij zult niet stelen, gij zult niet doden etc. Iets waar het christendom zichzelf redelijk mee in de vingers heeft gesneden in het verleden, maar dat laat ik verder even in het midden. De geboden zijn glashelder. Toch gebeuren er dingen in het leven waardoor je je niet helemaal kan houden aan de tien geboden. Je kan je geloof verliezen, of je moet stelen om te overleven. Je doet een keer in een opwelling iets doms, het is allemaal heel menselijk. Maar toch houden veel christenen dit aan, maar wat vindt Sjuul daar eigenlijk van? 

Sjuuls moeder is in Duitsland bij haar oma. Sjuul heeft eigenlijk nooit een vader gehad en ook eigenlijk niet nodig gehad. Alles doet ze samen met haar moeder, maar nu haar oma ziek is en in het ziekenhuis in Duitsland ligt, moet Sjuul naar haar opa. Haar opa en haar moeder hebben niet erg veel contact met elkaar. Dat komt omdat opa een andere vrouw had en toen was gescheiden van de oma van Sjuul. Daar kon de moeder niet goed mee leven. Daarnaast is opa gelovig en dat was de nieuwe vriendin van opa ook en ook dat botste met de moeder van Sjuul. 

Sjuul is nu bij opa en dat vindt ze eigenlijk wel fijn. Als opa op een dag naar de kerk moet om te zingen, moet Sjuul mee. In de kerk ziet ze als ze beneden aan het wachten is, een jongen die geld aan het stelen is uit de kaarsenbak. Moet Sjuul daar wat mee? En wat kan er gebeuren als Sjuul hier niets mee doet? Je leest het allemaal in De sterren van opa. 

De sterren van opa is het tweede boek dat Saskia de Jong uitbrengt bij Lemniscaat en is (net als Over gehaktballen) een relatief dun boek. De sterren van opa zit boordevol prachtig beschreven zinnen waar je ook dieper over kan nadenken. Ik vond het begin al prachtig, waarin opa aan het tuinieren is en Sjuul denkt: "Als opa zo door zijn tuin loopt, lijkt het wel of hij mij en de rest van de wereld vergeten is. Ik kan zien dat hij in gedachten is, dat hij helemaal niet echt naar de tuin kijkt waar hij doorheen loopt. Ik denk dat hij aan zijn overleden vrouw denkt." Ik zie voor me hoe dat er uit ziet. Ergens mee bezig zijn, maar toch ergens anders aan denken. Prachtig verwoord en dat een heel boek lang!