Sterren zijn waanzinnig. Je weet pas wat lichtvervuiling is als je voor het eerst in Frankrijk (bijvoorbeeld) op het platteland 's nachts nog naar huis moet wandelen vanaf een restaurantje verderop. De sterren zijn dan zo verschrikkelijk zichtbaar dat je je altijd dingen gaat afvragen. Je verdwaalt als het ware in het universum. Het zijn die momenten waarop je je altijd realiseert dat je deel uitmaakt van een heel groot geheel. En dan te realiseren dat je de autoreis naar Frankrijk al te ver vond. De grootte van het heelal maakt altijd veel los en dat heeft in de geschiedenis al veel los gemaakt. Zo ook bij Phileine Gusjes.

Phileine verhuist met haar moeder naar een flatje, omdat na de dood van haar vader, haar moeder het grote huis niet meer kon betalen. Het is allemaal heel snel gegaan en Phileine moet op een dag naar haar nieuwe school. In de flat komt ze een mevrouw tegen die haar uitnodigt bij haar thuis, omdat zij ook een dochter heeft van dezelfde leeftijd. Zij heet Pomme. Pommes vader is ook overleden en als ze samen sterren gaan kijken, weet Phileine het zeker: haar vader woont op een ster. Als Pomme ineens haar gedrag verandert op school en haar moeder ook verandert, staat Phileines wereld op zijn kop en kan ze zich nog maar wenden tot 1 persoon: haar vader op de ster. 

De ster van Phileine Gusjes is een aangrijpend boek waarin Phileine probeert te rouwen over haar vader. Ze loopt tegen een aantal problemen aan, want net als Phileine rouwt haar moeder ook. Je merkt aan alles dat de moeder van Phileine tegen een depressie aan zit. De dood van de vader van Phileine was ook enorm onverwachts en daarom misschien wel extra cru. Phileine moet bijna voor haar moeder zorgen en dat vond ze rot, maar als haar moeder ineens totaal de andere kant op gaat en de schouders eronder zet, heeft Phileine juist het gevoel dat haar moeder niet meer denkt aan haar vader. Dat wil Phileine ook weer niet. 

Het rouwproces in het boek staat centraal. Of het nu het rouwproces van Pomme, Phileine of haar moeder gaat: hierin komen een aantal manieren van rouwen terug. Wat ik persoonlijk jammer vond, is dat het verhaal net te kort was. Je merkt dat bij veel boeken met een heftig thema er nog meer omheen gebouwd wordt, waardoor het nog treffender wordt wat er gemist wordt. Het blijft hierdoor net te veel aan de oppervlakte hangen. 

Het boek is natuurlijk uitermate geschikt voor kinderen die iemand hebben verloren. Het voordeel is dat het boek juist goed is voor kinderen die een kort verhaal hierover willen lezen en niet meegenomen willen worden in het diepere verdriet. Ik denk dat ook die boeken goed zijn om in de bibliotheek te hebben staan. Want linksom of rechtsom: een boek leert je om om te gaan met rouw, zeker op inlevingsvlak en daar is De ster van Phileine Gusjes uitermate geschikt voor.