De Russische communistische staat heb ik altijd interessant gevonden. De manieren om controle te houden op het volk, terwijl iedereen eigenlijk doodsbang was, tenzij je natuurlijk de touwtjes in handen had. Er was een systeem om jezelf op te werken, maar wel als je meedogenloos kon zijn voor de Russische staat. We horen in het westen natuurlijk erg veel over de Goelags en de KGB in Rusland, maar hoe was het er werkelijk? Natuurlijk is de ramp van Tsjernobyl in het plaatsje Pripjat niet per se exemplarisch over hoe het leven op een gewone dag was, maar het schetst wel met hoe de systemen elkaar tegenwerken. Ook dit wordt geweldig beschreven door Andy Marino in De ramp van Tsjernobyl. 

Joeri woont tijdelijk in Pripjat in het huis van zijn oom en tante. Zijn ouders in Moskou zijn niet de meest geweldige ouders, maar zijn oom is wel echt een kapitalist volgens Joeri. Hij laat zijn kinderen gewoon Westerse radio en muziek luisteren. Joeri zelf wil een atomsjtsjiki worden, waarin hij één van de beste wetenschappers van Tsjernobyl is. Hij heeft vele boeken gelezen en weet erg veel over de reus die Tsjernobyl is, maar toch staat hij de vloer weer te boenen. Totdat hij een enorme klap hoorde nadat hij een aantal mannen ziet wegrennen. 

Op de dag van de klap zijn Alina (het nichtje van Joeri) en haar broertje Lev aan het slapen. Haar vader is de stem van de radio en dus dé stem van Pripjat en ze heeft het altijd goed gehad. Die nacht staat ook een vriend met zijn kind op de stoep. Hij vertelt dat iedereen mee moet komen om "Moskou eens te bezoeken." En dat midden in de nacht, terwijl hun lieve neef Joeri nog bij die knal is. Ook Sofiya, dochter van één van de beste atomsjtsjiki, vertrouwt het niet. Haar vader moet verantwoordelijkheid nemen en heeft haar vertelt dat het helemaal mis is. Kunnen Joeri, Sofiya, Alina en Lev overleven? 

In De Ramp van Tsjernobyl schrijft Andy Marino over Tsjernobyl alsof je er echt zelf bij bent. Je hoort de verhalen van Sofiya, Alina en Joeri. Het schrijven vanuit drie perspectieven is wel erg knap en alle drie beleven ze de meest opmerkelijke dingen. Alles houdt verband met elkaar, omdat de drie personages ook een verband hebben met elkaar. Dit alles gemengd met het gevoel dat Andy Marino zijn onderzoek goed heeft gedaan over hoe het er aan toe ging, levert een waanzinnig spannend verhaal op.