Ik ben geen fan van ballet, laat ik dat meteen vertellen. Vandaar dat ik voor het lezen van dit boek niet goed bekend was met het verhaal van De Notenkraker. Erg vond ik dat niet, want het gaf mij een goede kans om dit boek als onbevooroordeeld te benaderen. Nu het boek uit is en ik er een bespreking over typ, heb ik wel even een samenvatting van de iconische balletvoorstelling bekeken. Wat blijkt; er zijn zeker overeenkomsten te vinden tussen dit boek en de balletvoorstelling, maar er is ook vooral veel bij verzonnen. De vraag is of dat erg is...

In De Notenkraker en de kerststreken van de Muizenkoning volgen de we kinderen Clara en Fritz. Op kerstavond is het druk bij hen thuis en het wordt alleen maar drukker wanneer Meneer Drosselmeyer ten tonele verschijnt. Hij laat een knap staaltje magie zien, of zijn het slimmige trucjes? Wanneer hij uiteindelijk is vertrokken en de rust is wedergekeerd in het huis, besluiten Clara en Fritz beneden een kijkje te nemen. Daar zien ze de Notenkraker en de speelgoedzwaan tot leven komen. Zelf krimpen ze en worden ze aangevallen door Muizenkoning Gorgonzola. Dit gaat helemaal fout...

Toch weet het duo samen met Walter de Notenkraker te ontsnappen. Dit is waar voor een groot gedeelte een nieuw verhaal wordt ingezet. Ze komen terecht in Snoepgoedland en weten dat er werk aan de winkel is. Fritz is namelijk gebeten door de Muizenkoning en verandert langzaam in een muis, een betovering die moet worden gestopt. Daarnaast is de Muizenkoning bezig om al het lekkers voor de Kerstman te verstoppen en wil hij de Suikerboonfee opsluiten. Foute streken... stoute streken zelfs! Daar moet een stokje voor worden gestoken. Het liefst een zuurstok.

Wat volgt is een verhaal waar de kerstmagie vanaf druipt. Vorig jaar maakten we al kennis met schrijver Alex T. Smith middels De Grompus, een boek waar ik helemaal verkikkerd op ben. Daar komt nu een nieuw boek bij om verkikkerd op te zijn. Het magische verhaal kent vooral veel humor en magische bizarheden. Daar komt bij dat het boek 24,5 hoofdstukken kent. Daarmee kan het als adventkalender dienen. Op Eerste Kerstdag is er dan nog een half hoofdstuk om van te genieten.

Al met al hebben we hier te maken met een boek dat helemaal tot leven komt in de koude decembermaanden. Wanneer je in het boek duikt en de wereld om je heen even vergeet, waan je je in een Disneyfilm die je jaarlijks wilt herbeleven. Wat dat betreft mag Alex T. Smith volgend jaar weer met een nieuwe kerstknaller komen!