Om een reeks levendig te houden, moet je als schrijver soms moeilijke beslissingen nemen. Vaak hangt het leven van de helden in de reeks aan een zijden draadje. Desalniettemin kiest de schrijver er vaak voor om het personage te redden. Soms ook niet en dat maakt een serie soms ook razendpopulair (kijk maar naar Game of Thrones). Welnu heb ik nog nooit een schrijver meegemaakt die een nieuwe reeks begon met het wegschrijven van een karakter aan het begin van een nieuw boek. Aldus deel 12 van de Grijze Jager: de Koninklijke leerling. 

Tot aan deel 12 is John Flanagan vrij vergeeflijk ten opzichte van zijn personages. Halt is een keer zo extreem vergiftigd dat je je niet kon voorstellen dat hij het zou overleven. Will heeft al eens midden op een snikhete woestijnvlakte gewankeld of verslaafd geweest aan een warmtedrug in Skandië. En zelfs op Cassandra's (of Evanlynn) hoofd stond een prijs. Ik zal ongetwijfeld nog meer hachelijke situaties vergeten, maar nooit stierf er iemand. Tot nu toe. Want het 12e deel begint bij de trieste mededeling dat Will's liefje (waar hij aan het einde van deel 11 mee trouwt) Alyss sterft. En de man verantwoordelijk hiervoor moet van Will boeten.

Omdat het niet goed gaat met Will, willen zijn vrienden hem helpen. Hij luistert nog naar niemand, zelfs niet naar Gilan die nu de baas is van het corps Grijze Jagers. Want ook Crowley is overleden en Gilan mocht hem opvolgen. Halt is inmiddels met pensioen (ja we zijn een aantal jaar verder in de verhalen). En Arnaut en Cassandra hebben een mooie dochter Madelyn (Maddie). Zij gaat 's nachts jagen in het bos, terwijl dit verboden is en wil niet luisteren naar Arnaut en Cassandra. Dus de twee problemen worden samengevoegd, want Halt denkt dat Maddie en Will elkaar kunnen helpen. Als Will op Maddie past, dan zal hij wat meer vergeten wat er gebeurd is, omdat hij een ander doel heeft en Maddie zal discipline bijgebracht krijgen en de hunkering naar avontuur zal gestild worden. Maar als door het noodlot Will de moordenaar van zijn vrouw onverwachts in het visier krijgt, kunnen ze elkaar dan nog wel zo goed helpen?

Deel 12 is een duistere versie van De Grijze Jager. Er wordt een grote stap in de tijd genomen en alles lijkt toch niet te gaan zoals een ieder het voor ogen had. Ook het wegschrijven van geliefde karakters doet een beetje pijn. Alyss was de mooie, slimme en naadloos perfecte geliefde (en later echtgenote) van Will. En Crowley maak je soms mee, maar komt over als de sluwe vos en de man met een ontzettend gevoel voor humor. Ook het einde wringt aan vele kanten, zonder daar iets over te vertellen. Ik vond het persoonlijk eigenlijk best prettig, dat het niet allemaal altijd voor de zon gaat en niet altijd helemaal goed afloopt. De vraag is natuurlijk: loopt deel 12 dan wel goed af? Daarvoor zou je het echt moeten gaan lezen!