Humor heb je in allerlei soorten en maten. Niet iedereen houdt van dezelfde grapjes en dat maakt het ook zo lastig om humor te vangen. In kinderboeken zoeken auteurs en uitgeverijen net die vorm van humor die kinderen weet te raken. Is dat heel plat of juist heel flauw? Is het doordacht of recht voor z'n raap? Ik houd er persoonlijk van als humor wat meer sarcastisch en cynisch is. Daarbij staat zelfspot fier bovenaan, want wie zichzelf te serieus neemt, is niet serieus te nemen. Catherine Cawthorne heeft met haar boek De Grote Boze Wolf onderzoekt sprookjes in ieder geval mijn humoristische snaar geraakt.

In dit prentenboek volgen we de Grote Boze Wolf die voor de verandering eens in een labjas komt opdraven. Hij is er helemaal klaar mee dat hij in allerlei sprookjes tot slechterik is gebombardeerd. Daarnaast zet hij sowieso zijn vraagtekens bij een flink aantal sprookjes. In dit boek vat hij eerst een sprookje samen, waarna hij enkele feiten probeert te bevestigen of te weerleggen.

Neem nu het sprookje De Drie Biggetjes, waar hij zelf ook een betrekkelijk grote rol in speelt. Hij plaatst zijn vraagtekens bij een ouder die drie biggetjes weg van huis stuurt en een eigen huis laat bouwen. Niet heel pedagogisch verantwoord. Daarnaast twijfelt hij of een wolf wel een huis van stro en takjes kan omblazen. Tijd voor onderzoek dus!

Uit zijn onderzoek blijkt dat wolven helemaal niet kunnen blazen. De dieren die het wel voor elkaar hadden kunnen krijgen, waren een dolfijn en een walvis. Ook wordt de sterkte van een huis van stro onderschat. Goed gebouwde huizen van stro isoleren namelijk geweldig en kunnen zelfs orkanen weerstaan!

Zo gaat de wolf nog wel even verder met verschillende sprookjes. Zo worden Assepoester (hoe kan iemand een unieke schoenmaat hebben in een heel koninkrijk?) en Roodkapje (het in een keer doorslikken van een mens is onmogelijk!) aan een grondig onderzoek onderworpen. Dit alles met een flinke knipoog en een heerlijke dosis humor.

Wie vindt dat sprookjes cultureel erfgoed zijn, kan dit boek beter links laten liggen. Het boek neemt de sprookjes van weleer namelijk flink op de hak en dat vond ik heerlijk om te lezen. Laat je niet bedriegen door het feit dat dit een prentenboek is: kinderen vanaf groep 5 zullen smullen van deze wolf met een uiterst kritische blik!