Het is alweer eventjes geleden dat we kennismaakten met De Blaadjesdief, een prentenboek van Alice Hemming en Nicola Slater, dat werd uitgegeven door Veltman Uitgevers. Het werd een ongekend populair prentenboek, mede vanwege het feit dat het een thematitel van de Kinderboekenweek 2022 was. Eekhoorn is echter nog niet klaar met zich verbazen over de natuur om zich heen. Dit bewijst hij in het nieuwe prentenboek Dat is mijn bloem!

Nee, dit keer geen blaadjes die van bomen verdwijnen. De wereld ziet er eigenlijk een stuk kleurrijker uit dan de vorige keer. De bomen hebben bladeren, het gras is felgroen en... zie ik daar nu een bloem? Een echt, mooi bloemetje? Eekhoorn is op slag verliefd. Een bloem! En hij staat het dichtst bij zijn boom!

Eekhoorn weet dus wel wat hij moet doen. Die bloem toe-eigenen! Hij besluit de bloem te beschermen tegen de regen, maar Vogel vindt dat niet verstandig. Een bloem heeft immers water nodig om te groeien. Wanneer een bij de bloem wil bestuiven, wordt hij weggejaagd door Eekhoorn. Niet verstandig, volgens Vogel. Ook het beschermen van de bloem door er een emmer overheen te zetten is geen slimme actie van Eekhoorn, want de bloem is slap geworden wanneer hij de emmer weer weghaalt. Komt het nog wel goed met dit bloemetje?

De insteek van Dat is mijn bloem! is dit keer niet het aanstippen van de herfst, maar van de lente. Dit doet het boek door door te pakken op het eerste verhaal, De Blaadjesdief. Ondanks het feit dat het boek met die voorgeschiedenis nét wat leuker is, staat dit prentenboek ook prima op zichzelf. Het verhaal brengt de voorwaarden voor het laten bloeien van een bloem op speelse wijze samen, waarna het achterin het boek wat meer toelichting geeft op het hele proces van de lente. Wat mij betreft weer een leuk prentenboek dat nog een zomers en winters vervolg mag krijgen!