Kinderen zijn veeleisende lezers. Boeken kunnen op basis van de kaft al worden afgekeurd. Een van de series die het afgelopen jaar veel kinderharten sneller heeft doen kloppen, is Game Helden van schrijver Marcel van Driel en illustrator Paco Vink. Samen creëerden ze een wereld waar veel kinderen maar al te graag in verdwaalden. Het grote succes daarachter was misschien wel de samenwerking tussen schrijver en illustrator. Daarover kwamen wij al meer te weten in onze podcastuitzending afgelopen jaar. Nu is er een nieuw project verschenen van de twee schobbejakken, genaamd Bobbie Botjes.

In Bobbie Botjes maken we kennis met Maas, die woont op het eiland Zanderoog. Maas is zeker niet de populairste jongen van het eiland en vermaakt zich voornamelijk door met zijn hond Modder te spelen. Modder luistert niet al te best, wat er uiteindelijk toe leidt dat de beste hond gaat graven op plekken waar hij niet zou moeten graven. Dit gegraaf leidt Maas en zijn hond naar een merkwaardig dagboek. Het dagboek van Bobbie Botjes!

Wanneer Maas weer eens gepest wordt door de pestkoppen van het eiland, komt hij Amira tegen. Een ogenschijnlijk bescheiden meisje dat wel zin heeft in avontuur. Uiteindelijk weet Modder de twee personages uit de benarde situatie te redden, voordat hij weer sprint naar de plek waar hij gisteren een prachtig dagboek had opgegraven. Er blijkt meer te zijn... een hoopje botten.

Een bijzondere blikseminslag zorgt er vervolgens voor dat Maas niet lang daarna oog in oog staat met Bobbie Botjes, het leidend voorwerp van het dagboek dat hij had gevonden! Wat moet Bobbie Botjes in de huidige maatschappij? En hoe houd je een wandelend skelet verborgen voor de rest van het dorp?

Over die huidige maatschappij gesproken: Marcel van Driel laat zien daar nog altijd met beide benen in te staan. Hij heeft een goed gevoel voor wat aanslaat bij de kinderen op de basisschool, met leuke verbasteringen van scheldwoorden ('Hondenkakkendrol!'), maar ook verwijzingen naar bijvoorbeeld het veelgebruikte Buienradar.

Bobbie Botjes is een prachtig boek geworden, waarin de samenwerking tussen Paco en Marcel tot grote hoogte weet te stijgen. De samenwerking bij Game Helden was nog voorzien van een lichte naad, maar deze is volledig verdwenen bij Bobbie Botjes. Dit is een prachtig voorbeeld van hoe een samenwerking tussen illustrator en schrijver zou moeten zijn. Het boek wisselt tekst met kleine strips af en zorgt voor een zeer waardevolle visuele ondersteuning van het verhaal. Met Bobbie Botjes wordt daarnaast een stap naar een iets oudere leeftijd gezet dan Game Helden. Dit is terug te zien in het taalgebruik, dat iets meer uitdagingen kent. Daarnaast is het boek met iets meer dan 200 bladzijdes een mooie stap vooruit ten opzichte van het dunnere Game Helden. Het is te hopen dat de fans van Game Helden de stap naar Bobbie Botjes willen maken. De link naar games wordt weliswaar niet meer gelegd, maar verder ademt het boek alles wat Game Helden goed maakte, alleen beter.