Er zijn maar weinig dingen die ik echt heel eng vind. Als iemand mij vraagt waar ik bang van word, dan is mijn antwoord eigenlijk altijd: "Een grizzlybeer." Ik vind het een leuk antwoord, maar anderen niet. Toch zie je heel veel van die filmpjes, dat er ineens een beer op je erf loopt. Dat lijkt me wel eng. Evolutionair gezien is het niet zo veilig om niet bang aangelegd te zijn. Het is toch een overlevingsmodus. Je moet toch kunnen vluchten of vechten als er iets engs gebeurt en instinctief weten welke van de twee je moet toepassen. Maargoed, bij een grizzlybeer zou je beiden niet moeten doen. Volgens mij is het gewoon een verloren zaak dan. De vraag is natuurlijk: "Wat zou jij doen als de beesten komen?" 

Abdi en Alva zijn op de vlucht. Voor wat weten ze niet precies. Het zijn in ieder geval beesten die het land al een maand teisteren. Eerst kwamen ze in groepen in de grote stad en sloegen ze toe. Mensen konden zich er niet tegen verdedigen en werden opgegeten. Na de grote steden gingen ze naar de kleine steden en nu zijn ze verspreid door het land. En Abdi en Alva willen zo graag op de boot naar hun vader. Maarja, dan moet je daar eerst zien te komen, met al die beesten op de loer. Zeker na wat er met hun moeder is gebeurd...

Beesten van Ingvild Bjerkeland is een mysterie in een boek. Zelfs nadat ik het heb uitgelezen weet ik niet wat ik heb gelezen. En dat maakt het tegelijkertijd erg boeiend. Het blijft je bezighouden. Vaak als je een boek uithebt, heb je een duidelijke mening, maar ik moet zeggen dat ik het niet zo goed weet. Laten we het boek even pellen. 

Allereerst heb je de Beesten. Ze zijn niet goed zichtbaar voor Abdi, omdat hij meer bezig is met verbergen dan dat hij ze echt durft aan te kijken. Ze hebben een vacht, kunnen rechtop staan en hebben nog andere vaardigheden die ik zeer interessant vond, maar nog even niet vertel. Ik merk dat iets wat niet bekend is, zoals in de meeste horrorboeken wel is, ook erg angst aanjaagt. 

Dan is er nog met hoe wij als samenleving reageren op een inval van beesten. Het is interessant en redelijk dystopisch dat er dan weer de macht van de sterkste zal komen volgens Ingvild Bjerkeland. Daar waar je bijvoorbeeld Rutger Bregman hoort zeggen dat in crisissituaties het beste in de mens naar boven komt. Mensen met goede bedoelingen worden aan de kant geschoven door de sterkste en ik weet niet of dit echt zo gaat als je moet samenwerken. 

Dan is er nog het einde. Natuurlijk wil ik niets spoileren over het einde en is het een heilige regel in een promotiepraatje dat je dit niet doet, maar (ja met zo'n aankondiging was de "maar" niet vreemd) het einde is nogal open. Niet helemaal, maar er zijn losse eindjes. En normaal heb ik daar wel moeite mee, maar nu zet het mijn fantasie op hol. 

Kortom, Beesten is meer dan zomaar een spannend of eng boek. Het is spannend en ook heel mysterieus beschreven. Misschien is een tegenstander die je niet goed ziet of kent, wel enger dan een clown of een pop (wellicht wat clichématig, maar toch). Daarnaast verveelt het verhaal geen seconde en is het ook voor de wat mindere lezers niet een uitdaging om het boek met 119 bladzijden uit te lezen. Al met al is het dus een positieve recensie geworden met als eindconclusie: ik heb er naast de grizzlybeer een nieuwe angst bij.