Amalia (ja, we laten ook nooit iemand onbesproken), is nu in haar studententijd. Ze mag zogenaamd vrij rondlopen in Amsterdam, hoewel er hier en daar natuurlijk ook mensen zijn die haar het leven zuur maken. Ze gaat zich vormen tot de nieuwe koningin van Nederland. Maar wat maakt een goede koningin tot een goede koningin? Is dat leiderschap, doorzettingsvermogen, reinheid? Of ben je een goede koningin als je een boegbeeld bent, het type waar mensen zich mee kunnen identificeren? Een uithangbord of zelfs een voorbeeld voor het buitenland? Wanneer zij nog tips wil krijgen die iets minder "formeel" zijn dan de tips van de Rijksvoorlichtingsdienst, dan moet zij zeker Acht prinsessen en een toverspiegel lezen!

"Er waren eens in een land hier ver vandaan, een koning en een koningin die een machtige tovenares vroegen of zij de peetmoeder van hun pasgeboren dochtertje wilde zijn." Zo begint het prachtige boek Acht prinsessen en een toverspiegel. Zo beginnen natuurlijk alle ouderwetse sprookjes. Even een lang verhaal kort: De tovenares doet het! Ze neemt de dochter van de koning  en koningin op en probeert van haar een "voorbeeldige" prinses te maken. Alleen wat maakt een prinses een "voorbeeldige" prinses? Daar kon zij niet bij helpen. Ze roept de hulp in van haar toverspiegel, ze maakte de spiegel tot een klein spiegeltje en zo komt de spiegel terecht bij acht prinsessen die haar een verhaal vertellen. 

Zo is er een prinses die haar arme zusje Emmeline wil redden, maar het hele bos tegen zich krijgt, een dappere prinses die een verrassingsaanval verijdelt, een prinses die meer van varen houdt dan van punniken, een prinses die door haar positieve instelling een hele instelling tot leven brengt en onderhoudt en een laatste prinses die probeert een tuintje te redden. Natuurlijk zijn er acht prinsessen, maar die houden we nog even voor de spanning geheim. De vraag is: komt de tovenares erachter waar een echte goede prinses aan zou moeten voldoen? 

Natuurlijk is Acht prinsessen en een toverspiegel een boek dat kan leiden tot niet alleen de vraag: "Waar voldoet een goede prinses aan?" Maar zeker ook: "Waar voldoet een goed mens aan?" In ieder verhaal zit een morele les en die les die kun je als leerkracht zeker gebruiken. Wanneer je het in een KiVa-les (of een andere sociaal-emotionele les) hebt over goede daden en over het goed doen voor een ander. Ik zit bijvoorbeeld aan een werkvorm te denken dat iedereen in een groepje een verhaal krijgt en een woordweb maakt van alle dingen die deze prinsessen doen, om zo tot een groot woordweb te komen. 

Acht prinsessen en een toverspiegel blinkt niet alleen uit in de goede verhalen, maar ook in de prachtige tekeningen. Het verhaal van Natasha Farrant wordt dus geweldig geïllustreerd door Lydia Corry, die je zo nog meer meeneemt in de kleuren en de omgeving waar de verschillende verhalen zich afspelen. Dat maakt de verhalen nog treffender. Dus wil je een nieuwerwets sprookjesboek met verhalen over prinsessen die deugen, dan moet je acht prinsessen en een toverspiegel tot je collectie gaan rekenen!