Elle McNicoll heeft bij mij een streepje voor, laten we daar meteen duidelijk over zijn. Haar debuut Een soort vonk wist mij te grijpen en niet meer los te laten. Niet voor niks komt het boek steevast voorbij als kinderen mij vragen wat het beste boek is dat ik recent heb gelezen (iets wat zeker niet vast staat). Na het eveneens relatief realistisch Laat ons zien wie je bent vond McNicoll het hoog tijd om eens wat meer magie toe te voegen aan haar verhalen. Toverslag, de Nederlandse vertaling van Like a Charm, is zo haar derde werk geworden. Een werk waarin de magische wereld en de wereld van de mensen geen gelukkig huwelijk hebben.
Dit nieuwe verhaal draait om Ramya. Ramya is geen 'gewoon' meisje op meer manieren dan je aan het begin van het boek kunt vermoeden. In eerste instantie is Ramya 'anders' omdat ze last heeft van dyspraxie. Dyspraxie is een ontwikkelingsstoornis voor het motorische systeem van de hersenen. Dit maakt ogenschijnlijk makkelijke bewegingen een bijzonder lastige opgave. Het brein is daar dan ontzettend druk mee. In het verhaal uit zich dit voornamelijk in het handschrift van Ramya, dat zwaar te lijden heeft onder haar dyspraxie. Ook schrijfster Elle McNicoll heeft dyspraxie. In het boek wordt Ramya aangespoord vooral te oefenen met allerlei spullen en dat werkt haar op de zenuwen.
Ondertussen is haar familie een bij elkaar geraapt zooitje. Haar moeder en tantes spreken elkaar nagenoeg niet en haar opa is overleden. Hoewel haar opa haar op jonge tijd moest verlaten, is ze geschokt als ze hoort dat hij is komen te overlijden. Op mysterieuze wijze komt ze in het bezit van een boek. Een boek waarin magische wezens moeten worden omschreven. Ramya zou hier de aangewezen persoon voor zijn, maar waarom is dat? Eenmaal bladerend in het boek wordt duidelijk dat haar opa nog een laatste boodschap aan haar wil meegeven: 'Kijk uit voor de Sirenen'.
Toverslag is een bijzonder uitstapje voor Elle McNicoll, terwijl het tegelijkertijd ook weer overeenkomsten heeft met haar vorige boeken. In de vorige delen was autisme prominenter aanwezig, dit keer ligt de focus meer op dyspraxie. Dit komt wel minder naar voren dan bijvoorbeeld het autisme van Addie. De magische insteek is verfrissend en spreekt enorm tot de verbeelding. Het deed mij denken aan de films Fantastic Beasts and where to find them. Hoewel die films niet echt een succes bleken, wil ik eenieder die die films vermakelijk vond aanraden dit boek te proberen. Het draagt de boodschap dat anders zijn niet erg is. Hoe moeilijk het soms ook is om dat voor jezelf te blijven geloven. Uiteindelijk heeft iedereen zijn of haar eigen talenten.
Ik raad dit boek aan voor...
...fans van magische boeken
...fans van Fantastic Beasts en where to find them
...lezers met vooroordelen over magische figuren!
Samenvatting/Omslag
Edinburgh is een wereld vol magische schepsels: elfen, feeën, waterwezens, noem maar op. Alleen niemand kan ze zien… behalve Ramya Knox.
Als haar grootvader is gestorven, ontdekt Ramya dat ze een oude gave heeft, een familiegeheim waarover niet gesproken wordt. Er gaat een wereld van spreuken en magie voor haar open. Ze gaat op pad om de waarheid te ontdekken over het Verborgen Volk. Maar de woorden van haar grootvader achtervolgen haar: ‘Kijk uit voor de Sirenen.’
Elle McNicoll laat de werkelijkheid die wij kennen naadloos overlopen in de wereld die Ramya ziet. Wie haar verhaal gelezen heeft, kijkt anders naar zijn omgeving – en kan niet wachten op deel twee.
Elle McNicoll over haar hoofdpersoon, Ramya:
De hoofdpersoon van dit verhaal heeft dyspraxie, een aandoening die invloed heeft op je motorische vaardigheden en het verwerken van informatie. Zelf kreeg ik deze diagnose op mijn negende, en ja, mijn handschrift is inderdaad een puinhoop. Maar net als Ramya in het verhaal kies ik mijn eigen weg en laat ik me door niemand de wet voorschrijven.
Commenti