Tijd is een interessant gegeven voor een boek. Denk aan tijdreizen (bijvoorbeeld in De nacht van de bliksemregen) of de tijd langzamer of sneller zetten (zoals in Zonnevangers) of tijd in verschillende werelden sneller of langzamer laten lopen (zoals bij Het oneindige verhaal) en zo zullen er nog meer werelden zijn waar dit zo is. Tijd is ook een magisch iets. We hebben met zijn allen afgesproken wat een jaar is en wat een maand is, maar klopt dit wel? En kun je eigenlijk tijdverliezen? Zoals Racoon zegt, of Snow Patrol. Wat als al die concepten met kalenders, dagen en uren er niet meer waren, zouden we dan tijd anders indelen? Allemaal vragen die de grijze heren en Momo graag zouden willen oplossen.
Momo en de Tijdspaarders is een boek van Michael Ende, ook wel bekend van the Neverending Story. Hij schrijft over Momo en Momo kan één ding heel erg goed: ze kan geweldig luisteren. En daarnaast hecht ze waarde aan dingen als voelen, liefde en vriendschap. Momo woont niet in een weeshuis en waar Momo hoort is moeilijk vast te stellen. Hoe dan ook, ze wordt opgenomen in een buurt waar een soort openluchttheatertje is en daar woont ze ook. Af en toe komen er mensen langs haar om wat eten te brengen en om naar geluisterd te worden.
Maar twee mensen ziet Momo het liefste komen: Beppo en Girolamo. Beppo is straatveger. Hij doet altijd langzaam zijn werk, omdat hij dan het één of ander ook nog ziet. Beppo denkt altijd zorgvuldig na over zijn woorden, maar vaak zijn zijn teksten raak. Ook heb je Girolamo, een praatjesmaker. Hij vertelt de mooiste verhalen als mensen langskomen en leidt mensen door de stad. Op een gegeven moment komen er mannen in grijze pakken en met sigaartjes. Ze lopen rond en proberen mensen een efficiënter leven aan te bieden. Hierdoor moeten ze natuurlijk wel hun eigen tijd in rente terugbetalen. Iedereen trapt hier in en daardoor verandert de wereld. Alleen bij Momo lukt dit niet. Kan Momo de grijze heren stoppen? Of krijgt ze hulp uit onverwachte hoek?
Momo en de Tijdspaarders is in 1975 uitgegeven en staat steevast in de Grote Vriendelijke Top 100 net als het nog bekendere Oneindige verhaal. Het verhaal is filosofisch pittig en is echt geschikt voor kinderen die door durven denken. Kinderen die na durven te denken over het aspect tijd. Wellicht ook een geweldige tekst om eens te "close readen." Het boek is wel een pareltje als je erover nadenkt waar we nu heen gaan en stiekem de parallel trekt met 50 jaar geleden. Toen was dus het efficiënt indelen van de tijd enorm belangrijk geworden en de druk van een werkleven was al groot. Hebben we die nu niet alleen nog maar vergroot? Een interessante gedachte en zeker als je Momo en de Tijdspaarders goed hebt gelezen!
Ik raad dit boek aan voor...
... kinderen die veel boeken te makkelijk vinden en uitdaging nodig hebben in groep 7/8
... kinderen die houden van fantasierijke boeken
... een ieder die ook graag tijdvoorspellende en met neonletters communicerende schildpad tegen willen komen.
Omslag/Samenvatting
Momo woont helemaal alleen in de oude ruïne buiten de stad. Maar ze is niet eenzaam, veel mensen en kinderen komen haar opzoeken. Totdat de tijdspaarders komen. Grijze mannen van wie niemand zijn tijd mag verdoen. Het leven verkilt, wordt gehaast en vreugdeloos - voor vriendschap is geen tijd meer. De tijdspaarders krijgen de hele stad in hun macht, behalve Momo.
Comments